Psalms 94
1 The Lord is the God to whom revenge belongeth: the God of revenge hath acted freely.
Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
2 Lift up thyself, thou that judgest the earth: render a reward to the proud.
Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
3 How long shall sinners, O Lord: how long shall sinners glory?
Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
4 Shall they utter, and speak iniquity: shall all speak who work injustice?
Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
5 Thy people, O Lord, they have brought low: and they have afflicted thy inheritance.
Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
6 They have slain the widow and the stranger: and they have murdered the fatherless.
Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
7 And they have said: The Lord shall not see: neither shall the God of Jacob understand.
Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
8 Understand, ye senseless among the people: and, you fools, be wise at last.
Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
9 He that planted the ear, shall he not hear? or he that formed the eye, doth he not consider?
Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
10 He that chastiseth nations, shall he not rebuke: he that teacheth man knowledge?
Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
11 The Lord knoweth the thoughts of men, that they are vain.
Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
12 Blessed is the man whom thou shalt instruct, O Lord: and shalt teach him out of thy law.
Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
13 That thou mayst give him rest from the evil days: till a pit be dug for the wicked.
Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
14 For the Lord will not cast off his people: neither will he forsake his own inheritance.
Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
15 Until justice be turned into judgment: and they that are near it are all the upright in heart.
Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
16 Who shall rise up for me against the evildoers? or who shall stand with me against the workers of iniquity?
Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
17 Unless the Lord had been my helper, my soul had almost dwelt in hell. (questioned)
By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
18 If I said: My foot is moved: thy mercy, O Lord, assisted me.
Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
19 According to the multitude of my sorrows in my heart, thy comforts have given joy to my soul.
W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
20 Doth the seat of iniquity stick to thee, who framest labour in commandment?
Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
21 They will hunt after the soul of the just, and will condemn innocent blood.
Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
22 But the Lord is my refuge: and my God the help of my hope.
Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
23 And he will render them their iniquity: and in their malice he will destroy them: the Lord our God will destroy them.
Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.
