Psalms 90
1 A prayer of Moses the man of God. Lord, thou hast been our refuge from generation to generation.
Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.
2 Before the mountains were made, or the earth and the world was formed; from eternity and to eternity thou art God.
Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
3 Turn not man away to be brought low: and thou hast said: Be converted, O ye sons of men.
İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.
4 For a thousand years in thy sight are as yesterday, which is past. And as a watch in the night,
Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.
5 Things that are counted nothing, shall their years be.
İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:
6 In the morning man shall grow up like grass; in the morning he shall flourish and pass away: in the evening he shall fall, grow dry, and wither.
Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.
7 For in thy wrath we have fainted away: and are troubled in thy indignation.
Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
8 Thou hast set our iniquities before thy eyes: our life in the light of thy countenance.
Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
9 For all our days are spent; and in thy wrath we have fainted away. Our years shall be considered as a spider:
Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
10 The days of our years in them are threescore and ten years. But if in the strong they be fourscore years: and what is more of them is labour and sorrow. For mildness is come upon us: and we shall be corrected.
Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
11 Who knoweth the power of thy anger, and for thy fear
Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
12 Can number thy wrath? So make thy right hand known: and men learned in heart, in wisdom.
Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.
13 Return, O Lord, how long? and be entreated in favour of thy servants.
Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!
14 We are filled in the morning with thy mercy: and we have rejoiced, and are delighted all our days.
Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
15 We have rejoiced for the days in which thou hast humbled us: for the years in which we have seen evils.
Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.
16 Look upon thy servants and upon their works: and direct their children.
Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.
17 And let the brightness of the Lord our God be upon us: and direct thou the works of our hands over us; yea, the work of our hands do thou direct.
Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
