Psalms 9
1 Unto the end, for the hidden things of the Son. A psalm for David. I will give praise to thee, O Lord, with my whole heart: I will relate all thy wonders.
Przedniejszemu śpiewakowi, na Halmutlabben pieśń Dawidowa. Będę wysławiał Pana ze wszystkiego serca mego; opowiadać będę wszysteki cuda twoje.
2 I will be glad and rejoice in thee: I will sing to thy name, O thou most high.
Rozweselę się, i rozraduję się w tobie; będę śpiewał imieniowi twemu, o Najwyższy!
3 When my enemy shall be turned back: they shall be weakened and perish before thy face.
Że się obrócili nieprzyjaciele moi na wstecz: upadli i poginęli od obliczności twojej.
4 For thou hast maintained my judgment and my cause: thou hast sat on the throne, who judgest justice.
Boś ty odprawił sąd mój, i sprawę moję; zasiadłeś na stolicy, Sędzia sprawiedliwy.
5 Thou hast rebuked the Gentiles, and the wicked one hath perished: thou hast blotted out their name for ever and ever.
Rozgromiłeś pogan, zatraciłeś złośnika, imię ich wygładziłeś na wieki wieczne.
6 The swords of the enemy have failed unto the end: and their cities thou hast destroyed. Their memory hath perished with a noise.
O nieprzyjacielu! azaż wykonane są spustoszenia twoie na wieczność? Poburzyłżeś miasta? i owszem ich samych pamiątka zginęła z niemi.
7 But the Lord remaineth for ever. He hath prepared his throne in judgment:
Ale Pan na wieki trwa; zgotował stolicę swoję na sąd.
8 And he shall judge the world in equity, he shall judge the people in justice.
On będzie sądził okrąg ziemi w sprawiedliwości, i osądzi narody w prawości.
9 And the Lord is become a refuge for the poor: a helper in due time in tribulation.
I będzie Pan ucieczką ubogiemu, ucieczką czasu ucisku.
10 And let them trust in thee who know thy name: for thou hast not forsaken them that seek thee, O Lord.
I będą ufać w tobie, którzy znają imię twoje; albowiem nie opuszczasz tych, Panie! którzy cię szukają.
11 Sing ye to the Lord, who dwelleth in Sion: declare his ways among the Gentiles:
Śpiewajcież Panu, który mieszka na Syonie; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
12 For requiring their blood he hath remembered the: he hath not forgotten the cry of the poor.
Boć on szuka krwi, i mają w pamięci, a nie zapomina wołania utrapionych.
13 Have mercy on me, O Lord: see my humiliation which I suffer from my enemies.
Zmiłuj się nademną, Panie! obacz utrapienie moje od tych, którzy mię mają w nienawiści, ty, co mię wyrywasz z bram śmierci.
14 Thou that liftest me up from the gates of death, that I may declare all thy praises in the gates of the daughter of Sion.
Abym opowiadał wszystkie chwały twoje w bramach córki Syońskiej, weseląc się w zbawieniu twojem.
15 I will rejoice in thy salvation: the Gentiles have stuck fast in the destruction which they have prepared. Their foot hath been taken in the very snare which they hid.
Zanurzeni są poganie w dole, który uczynili; w sieci, którą skrycie zastawili, uwięzła noga ich.
16 The Lord shall be known when he executeth judgments: the sinner hath been caught in the works of his own hands.
Oznajmił się Pan, gdy uczynił sąd; w sprawie rąk swoich się złośnik usidlił. Rzecz godna rozmyślania! (Sela)
Niepobożni się obrócą do piekła, wszystkie narody, które zapominają Boga. (Sheol h7585)
18 For the poor man shall not be forgotten to the end: the patience of the poor shall not perish for ever.
Bo nie będzie na wieki zapamiętany ubogi; oczekiwanie nędznych nie zginie na wieki.
19 Arise, O Lord, let not man be strengthened: let the Gentiles be judged in thy sight.
Powstańże, Panie! niech się nie zmacnia śmiertelny człowiek; a niech narody osądzone będą przed tobą.
20 Appoint, O Lord, a lawgiver over them: that the Gentiles may know themselves to be but men.
Panie! puść na nie strach, aby poznały narody, iż są ludźmi śmiertelnymi. (Sela)
