< Psalms 89 >

1 Of understanding, for Ethan the Ezrahite. The mercies of the Lord I will sing for ever. I will shew forth thy truth with my mouth to generation and generation.
قصیدۀ ایتانِ اِزراحی. ای خداوند، محبت تو را همواره خواهم ستود و با زبان خود پیوسته از وفاداری تو سخن خواهم گفت،
2 For thou hast said: Mercy shall be built up for ever in the heavens: thy truth shall be prepared in them.
زیرا محبت تو همیشگی است و وفاداری تو چون آسمانها پایدار است.
3 I have made a covenant with my elect: I have sworn to David my servant:
تو با خادم برگزیده‌ات داوود عهد بسته‌ای و وعده کرده‌ای که
4 Thy seed will I settle for ever. And I will build up thy throne unto generation and generation.
تخت سلطنت او را تا ابد، نسل اندر نسل، پایدار خواهی داشت.
5 The heavens shall confess thy wonders, O Lord: and thy truth in the church of the saints.
خداوندا، آسمانها از کارهای شگفت‌انگیز تو تعریف می‌کنند و امانت و وفاداری تو را می‌ستایند.
6 For who in the clouds can be compared to the Lord: or who among the sons of God shall be like to God?
در آسمانها کیست که با تو، ای خداوند، برابری کند؟ در میان موجودات آسمانی چه کسی را می‌توان به تو تشبیه کرد؟
7 God, who is glorified in the assembly of the saints: great and terrible above all them that are about him.
تو در میان مقدّسین مورد ستایش هستی؛ آنان با ترس و احترام گرداگرد تو ایستاده‌اند.
8 O Lord God of hosts, who is like to thee? thou art mighty, O Lord, and thy truth is round about thee.
ای یهوه، خدای لشکرهای آسمان، کیست مانند تو؟ تو در قدرت و امانت بی‌نظیری!
9 Thou rulest the power of the sea: and appeasest the motion of the waves thereof.
بر امواج دریاها مسلط هستی و طغیان آنها را آرام می‌گردانی.
10 Thou hast humbled the proud one, as one that is slain: with the arm of thy strength thou hast scattered thy enemies.
تو مصر را در هم کوبیدی و با دست توانای خود دشمنانت را تار و مار ساختی.
11 Thine are the heavens, and thine is the earth: the world and the fulness thereof thou hast founded:
آسمانها و زمین و هر آنچه در جهان است از آن تو می‌باشند؛ زیرا تو آنها را آفریده‌ای.
12 The north and the sea thou hast created. Thabor and Hermon shall rejoice in thy name:
شمال و جنوب را تو به وجود آورده‌ای. کوه تابور و حرمون، مظهر قدرت تو می‌باشند.
13 Thy arm is with might. Let thy hand be strengthened, and thy right hand exalted:
دست تو بسیار تواناست. تو خدای متعال هستی.
14 Justice and judgment are the preparation of thy throne. Mercy and truth shall go before thy face:
فرمانروایی تو بر اساس عدل و انصاف است. در تمام کارهایت محبت و وفاداری مشاهده می‌شود.
15 Blessed is the people that knoweth jubilation. They shall walk, O Lord, in the light of thy countenance:
خوشا به حال مردمی که می‌دانند چگونه تو را تحسین و تمجید کنند، زیرا آنها در نور حضورت راه خواهند رفت.
16 And in thy name they shall rejoice all the day, and in thy justice they shall be exalted.
آنها تمام روز به نام تو شادی می‌کنند و به سبب عدالت تو سربلند می‌باشند.
17 For thou art the glory of their strength: and in thy good pleasure shall our horn be exalted.
تو به ما قدرت می‌بخشی و به لطف خویش ما را پیروز و سرافراز می‌گردانی.
18 For our protection is of the Lord, and of our king the holy one of Israel.
ای خداوند، تو از ما حمایت کردی؛ ای خدای مقدّس اسرائیل، تو به ما پادشاه بخشیدی.
19 Then thou spokest in a vision to thy saints, and saidst: I have laid help upon one that is mighty, and have exalted one chosen out of my people.
در عالم رویا با نبی خود سخن گفتی و فرمودی: «در میان اسرائیل جوانی را برگزیده‌ام و او را سرافراز نموده‌ام تا پادشاه شود؛
20 I have found David my servant: with my holy oil I have anointed him.
او خدمتگزار من داوود است. من او را با روغن مقدّس مسح کرده‌ام
21 For my hand shall help him: and my arm shall strengthen him.
و او را پایدار و توانا خواهم ساخت.
22 The enemy shall have no advantage over him: nor the son of iniquity have power to hurt him.
دشمنانش بر او پیروز نخواهند شد و آسیبی از مخالفانش به او نخواهد رسید.
23 And I will cut down his enemies before his face; and them that hate him I will put to flight.
در برابر چشمان وی بدخواهانش را از بین خواهم برد و آنانی را که از او نفرت داشته باشند هلاک خواهم نمود.
24 And my truth and my mercy shall be with him: and in my name shall his horn be exalted.
از وفاداری و محبت من برخوردار خواهد بود و من او را پیروز و سرافراز خواهم ساخت.
25 And I will set his hand in the sea; and his right hand in the rivers.
قلمرو فرمانروایی او را از دریای بزرگ تا رود فرات وسعت خواهم بخشید.
26 He shall cry out to me: Thou art my father: my God, and the support of my salvation.
او مرا پدر خود و خدا و صخرهٔ نجات خویش خواهد خواند.
27 And I will make him my firstborn, high above the kings of the earth.
من نیز با او چون پسر ارشد خویش رفتار خواهم کرد و او را برتر از تمام پادشاهان جهان خواهم ساخت.
28 I will keep my mercy for him for ever: and my covenant faithful to him.
محبت خود را هرگز از او دریغ نخواهم داشت، زیرا عهد من با او عهدی ابدی می‌باشد.
29 And I will make his seed to endure for evermore: and his throne as the days of heaven.
نسل او را تا ابد باقی خواهم گذاشت و سلطنت او جاودانی خواهد بود.
30 And if his children forsake my law, and walk not in my judgments:
«اما اگر فرزندانش از دستورهای من سرپیچی کنند و احکام مرا بشکنند،
31 If they profane my justices: and keep not my commandments:
اگر فرایض مرا زیر پا بگذارند، و احکام مرا نگاه ندارند،
32 I will visit their iniquities with a rod: and their sins with stripes.
آنگاه ایشان را تنبیه خواهم نمود.
33 But my mercy I will not take away from him: nor will I suffer my truth to fail.
با این حال او را از محبت خود محروم نخواهم کرد و نسبت به قولی که داده‌ام، وفادار خواهم ماند.
34 Neither will I profane my covenant: and the words that proceed from my mouth I will not make void.
آری، عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را که گفته‌ام تغییر نخواهم داد.
35 Once have I sworn by my holiness: I will not lie unto David:
یک بار به داوود به نام مقدّس خود وعده دادم و هرگز آن را باطل نخواهم کرد
36 His seed shall endure for ever.
که نسل او تا ابد باقی خواهد ماند و سلطنت وی تا زمانی که خورشید بدرخشد دوام خواهد داشت
37 And his throne as the sun before me: and as the moon perfect for ever, and a faithful witness in heaven.
و مانند ماه که شاهد باوفایی در آسمان است، پایدار خواهد بود.»
38 But thou hast rejected and despised: thou hast been angry with thy anointed.
اما ای خداوند، تو بر پادشاه برگزیدهٔ خود غضبناکی و او را ترک کرده‌ای.
39 Thou hast overthrown the covenant of thy servant: thou hast profaned his sanctuary on the earth.
آیا عهد خود را با خدمتگزار خویش باطل نموده‌ای؟ تو تاج او را بر زمین انداخته‌ای و آن را بی‌حرمت ساخته‌ای!
40 Thou hast broken down all his hedges: thou hast made his strength fear.
حصار شهر او را شکسته‌ای و قلعه‌هایش را خراب کرده‌ای.
41 All that pass by the way have robbed him: he is become a reproach to his neighbours.
هر که از راه می‌رسد اموال او را غارت می‌کند. او نزد همسایگان خود رسوا شده است.
42 Thou hast set up the right hand of them that oppress him: thou hast made all his enemies to rejoice.
دشمنانش را بر او پیروز ساخته‌ای.
43 Thou hast turned away the help of his sword; and hast not assisted him in battle.
شمشیر او را کند کرده‌ای. در جنگ به او کمک نکرده‌ای.
44 Thou hast made his purification to cease: and thou hast cast his throne down to the ground.
تخت سلطنتش را واژگون ساخته، به شکوه و عظمتش خاتمه داده‌ای.
45 Thou hast shortened the days of his time: thou hast covered him with confusion.
پیری زودرس به سراغش فرستاده‌ای و نزد همه رسوایش کرده‌ای.
46 How long, O Lord, turnest thou away unto the end? shall thy anger burn like fire?
ای خداوند، تا به کی روی خود را پنهان می‌کنی؟ آیا تا ابد خشم تو چون آتش افروخته خواهد بود؟
47 Remember what my substance is for hast thou made all the children of men in vain?
به یاد آور که عمر انسان چقدر کوتاه است. تو همهٔ انسانها را فناپذیر آفریده‌ای.
48 Who is the man that shall live, and not see death: that shall deliver his soul from the hand of hell? (Sheol h7585)
کیست که بتواند نمیرد و تا ابد زنده بماند؟ (Sheol h7585)
49 Lord, where are thy ancient mercies, according to what thou didst swear to David in thy truth?
ای خداوند، کجاست محبت نخستین تو؟ کجاست وعدهٔ محبت تو که در نهایتِ وفاداری به داوود دادی؟
50 Be mindful, O Lord, of the reproach of thy servants (which I have held in my bosom) of many nations:
ببین مردم چگونه مرا ملامت می‌کنند. بار ملامتهای آنها را بر دوش می‌کشم.
51 Wherewith thy enemies have reproached, O Lord; wherewith they have reproached the change of thy anointed.
دشمنانت پادشاه برگزیده‌ات را ریشخند می‌کنند و هر جا پای می‌نهد به او توهین می‌کنند.
52 Blessed be the Lord for evermore. So be it. So be it.
شکر و سپاس بر نام خداوند تا ابد! آمین! آمین!

< Psalms 89 >