Psalms 88
1 A canticle of a psalm for the sons of Core: unto the end, for Maheleth, to answer understanding of Eman the Ezrahite. O Lord, the God of my salvation: I have cried in the day, and in the night before thee.
| برای رهبر سرایندگان: سرودی در مایۀ «مَحَلَت لِعَنوت». مزموری از پسران قورَح. قصیدۀ هیمانِ اِزراحی. ای خداوند، ای خدای نجات من، شب و روز در حضور تو گریه و زاری کرده‌ام. |
2 Let my prayer come in before thee: incline thy ear to my petition.
| دعای مرا بشنو و به ناله‌ام توجه فرما. |
| زندگی من پر از رنج و مصیبت است؛ جانم به لب رسیده است! (Sheol h7585) |
4 I am counted among them that go down to the pit: I am become as a man without help,
| رمقی در من نمانده است؛ مانند مرده شده‌ام، |
5 Free among the dead. Like the slain sleeping in the sepulchres, whom thou rememberest no more: and they are cast off from thy hand.
| مانند کشته‌ای که به قبر سپرده شده، مانند مرده‌ای که دیگر به یاد نخواهی آورد و لطف خود را شامل حالش نخواهی فرمود. |
6 They have laid me in the lower pit: in the dark places, and in the shadow of death.
| تو مرا به اعماق تاریکی انداخته‌ای |
7 Thy wrath is strong over me: and all thy waves thou hast brought in upon me.
| غضب تو بر من سنگینی می‌کند؛ طوفان خشم تو مرا در بر گرفته است. |
8 Thou hast put away my acquaintance far from me: they have set me an abomination to themselves. I was delivered up, and came not forth:
| آشنایانم را از من دور کرده‌ای و آنها را از من بیزار ساخته‌ای. چنان گرفتار شده‌ام که نمی‌توانم برای خلاصی خود چاره‌ای بیندیشم. |
9 My eyes languished through poverty. All the day I cried to thee, O Lord: I stretched out my hands to thee.
| چشمانم از شدت گریه ضعیف شده‌اند. ای خداوند، هر روز از تو درخواست کمک نموده و دست نیاز به سویت دراز می‌کنم تا بر من رحم کنی. |
10 Wilt thou shew wonders to the dead? or shall physicians raise to life, and give praise to thee?
| وقتی بمیرم، دیگر معجزات و کمک تو برایم چه فایده خواهد داشت؟ آنگاه دیگر چگونه می‌توانم تو را ستایش کنم؟ |
11 Shall any one in the sepulchre declare thy mercy: and thy truth in destruction?
| مگر آنانی که در قبر هستند می‌توانند از محبت و وفاداری تو سخن بگویند؟ |
12 Shall thy wonders be known in the dark; and thy justice in the land of forgetfulness?
| آیا معجزهٔ تو در آن مکان تاریک دیده می‌شود؟ آیا می‌توان در عالم خاموشی از وفاداری و عدالت تو سخن گفت؟ |
13 But I, O Lord, have cried to thee: and in the morning my prayer shall prevent thee.
| خداوندا، نزد تو فریاد برمی‌آورم و کمک می‌طلبم. هر روز صبح به پیشگاه تو دعا می‌کنم. |
14 Lord, why castest thou off my prayer: why turnest thou away thy face from me?
| چرا مرا ترک نموده و روی خود را از من برگردانیده‌ای؟ |
15 I am poor, and in labours from my youth: and being exalted have been humbled and troubled.
| از جوانی تاکنون، در رنج و خطر مرگ بوده‌ام و همیشه از جانب تو تنبیه شده‌ام. |
16 Thy wrath hath come upon me: and thy terrors have troubled me.
| خشم شدید تو مرا پریشان کرده و از ترس تو ناتوان شده‌ام. |
17 They have come round about me like water all the day: they have compassed me about together.
| خشم تو و ترس از تو تمام روز چون سیل از هر سو مرا احاطه می‌کند. |
18 Friend and neighbour thou hast put far from me: and my acquaintance, because of misery.
| دوستان و عزیزانم را از من دور کرده‌ای؛ تاریکی تنها مونس من است. |
