Psalms 82

1 A psalm for Asaph. God hath stood in the congregation of gods: and being in the midst of them he judgeth gods.

زەبوورێکی ئاساف. خودا لە کۆڕی خوداوەندەکان ڕاوەستاوە، لەنێو خوداوەندەکان دادوەری دەکات.

2 How long will you judge unjustly: and accept the persons of the wicked?

«هەتا کەی بە ناڕەوایی دادوەری دەکەن، لایەنگری بەدکاران دەکەن؟

3 Judge for the needy and fatherless: do justice to the humble and the poor.

بەرگری لە لاواز و هەتیوان بکەن، دادی هەژار و کڵۆڵان بدەن.

4 Rescue the poor; and deliver the needy out of the hand of the sinner.

فریای لاواز و نەداران بکەون، لە دەست بەدکاران دەربازیان بکەن.

5 They have not known nor understood: they walk on in darkness: all the foundations of the earth shall be moved.

«نازانن و تێناگەن، لە تاریکیدا دەڕۆن، هەموو بنچینەکانی زەوی دەشڵەژێن.

6 I have said: You are gods and all of you the sons of the most High.

«من گوتم:”ئێوە’خوداوەندەکان‘ن، هەمووتان کوڕی خودای هەرەبەرزن.“

7 But you like men shall die: and shall fall like one of the princes.

بەڵام وەک ئادەمیزاد دەمرن، وەک یەکێک لە میرەکان دەکەون.»

8 Arise, O God, judge thou the earth: for thou shalt inherit among all the nations.

خودایە، هەستە! دادوەری زەوی بکە، چونکە هەموو نەتەوەکان میراتی تۆن.