Psalms 82

1 A psalm for Asaph. God hath stood in the congregation of gods: and being in the midst of them he judgeth gods.

«Ψαλμός του Ασάφ.» Ο Θεός ίσταται εν τη συνάξει των δυνατών· αναμέσον των θεών θέλει κρίνει.

2 How long will you judge unjustly: and accept the persons of the wicked?

Έως πότε θέλετε κρίνει αδίκως, και θέλετε προσωποληπτεί τους ασεβείς; Διάψαλμα.

3 Judge for the needy and fatherless: do justice to the humble and the poor.

Κρίνατε τον πτωχόν και τον ορφανόν· κάμετε δικαιοσύνην εις τον τεθλιμμένον και πένητα.

4 Rescue the poor; and deliver the needy out of the hand of the sinner.

Ελευθερόνετε τον πτωχόν και τον πένητα· λυτρόνετε αυτόν εκ χειρός των ασεβών.

5 They have not known nor understood: they walk on in darkness: all the foundations of the earth shall be moved.

Δεν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι· περιπατούσιν εν σκότει· πάντα τα θεμέλια της γης σαλεύονται.

6 I have said: You are gods and all of you the sons of the most High.

Εγώ είπα, θεοί είσθε σεις και υιοί Υψίστου πάντες·

7 But you like men shall die: and shall fall like one of the princes.

Σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε, και ως εις των αρχόντων πίπτετε.

8 Arise, O God, judge thou the earth: for thou shalt inherit among all the nations.

Ανάστα, Θεέ, κρίνον την γήν· διότι συ θέλεις κατακληρονομήσει πάντα τα έθνη.