< Psalms 82 >
1 A psalm for Asaph. God hath stood in the congregation of gods: and being in the midst of them he judgeth gods.
Ang salmo ni Asaf. Nagbarog ang Dios sa balaang panagtigom; sa taliwala sa mga dios naghatag siya ug paghukom.
2 How long will you judge unjustly: and accept the persons of the wicked?
Hangtod kanus-a ka mohukom nga dili makataronganon ug magpakita ug pagdapig sa mga daotan? (Selah)
3 Judge for the needy and fatherless: do justice to the humble and the poor.
Panalipdi ang mga kabos ug ang mga walay amahan; atimana ang katungod sa mga gisakit ug sa mga nagkalisod.
4 Rescue the poor; and deliver the needy out of the hand of the sinner.
Luwasa ang mga kabos ug ang mga nagkinahanglan; kuhaa (sila) gikan sa kamot sa mga daotan.
5 They have not known nor understood: they walk on in darkness: all the foundations of the earth shall be moved.
Wala (sila) mahibalo ni makasabot; naglatagaw (sila) diha sa kangitngit; ang tanan nga patukoranan sa kalibotan napukan.
6 I have said: You are gods and all of you the sons of the most High.
Miingon ako, “Mga dios kamo, ug kamong tanan mga anak sa Labing Halangdon.
7 But you like men shall die: and shall fall like one of the princes.
Apan mamatay kamo sama sa mga kalalakin-an ug mangahulog sama niadtong mga prinsipe.”
8 Arise, O God, judge thou the earth: for thou shalt inherit among all the nations.
Tindog, O Dios, hukmi ang kalibotan, tungod kay aduna kay panulundon sa tanang kanasoran.