Psalms 81
1 Unto the end, for the winepresses, a psalm for Asaph himself. Rejoice to God our helper: sing aloud to the God of Jacob.
Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
2 Take a psalm, and bring hither the timbrel: the pleasant psaltery with the harp.
Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
3 Blow up the trumpet on the new moon, on the noted day of your solemnity.
Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
4 For it is a commandment in Israel, and a judgment to the God of Jacob.
Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
5 He ordained it for a testimony in Joseph, when he came out of the land of Egypt: he heard a tongue which he knew not.
Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
6 He removed his back from the burdens: his hands had served in baskets.
Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
7 Thou calledst upon me in affliction, and I delivered thee: I heard thee in the secret place of tempest: I proved thee at the waters of contradiction.
Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)
8 Hear, O my people, and I will testify to thee: O Israel, if thou wilt hearken to me,
Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
9 There shall be no new god in thee: neither shalt thou adore a strange god.
I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
10 For I am the Lord thy God, who brought thee out of the land of Egypt: open thy mouth wide, and I will fill it.
(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
11 But my people heard not my voice: and Israel hearkened not to me.
Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
12 So I let them go according to the desires of their heart: they shall walk in their own inventions.
Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
13 If my people had heard me: if Israel had walked in my ways:
Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
14 I should soon have humbled their enemies, and laid my hand on them that troubled them.
W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
15 The enemies of the Lord have lied to him: and their time shall be for ever.
Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
16 And he fed them with the fat of wheat, and filled them with honey out of the rock.
I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.
