Psalms 80

1 Unto the end, for them that shall he changed, a testimony for Asaph, a psalm. Give ear, O thou that rulest Israel: thou that leadest Joseph like a sheep. Thou that sittest upon the cherubims, shine forth

۱ برای سالار مغنیان. شهادتی بر سوسنها. مزمور آساف ای شبان اسرائیل بشنو! ای که یوسف را مثل گله رعایت می‌کنی! ای که برکروبیین جلوس نموده‌ای، تجلی فرما!

2 Before Ephraim, Benjamin, and Manasses. Stir up thy might, and come to save us.

۲ به حضور افرایم و بنیامین و منسی، توانایی خود رابرانگیز و برای نجات ما بیا!

3 Convert us, O God: and shew us thy face, and we shall be saved.

۳ ‌ای خدا ما را باز آورو روی خود را روشن کن تا نجات یابیم!

4 O Lord God of hosts, how long wilt thou be angry against the prayer of thy servant?

۴ ‌ای یهوه، خدای صبایوت، تا به کی به دعای قوم خویش غضبناک خواهی بود،

5 How long wilt thou feed us with the bread of tears: and give us for our drink tears in measure?

۵ نان ماتم رابدیشان می‌خورانی و اشکهای بی‌اندازه بدیشان می‌نوشانی؟

6 Thou hast made us to be a contradiction to our neighbours: and our enemies have scoffed at us.

۶ ما را محل منازعه همسایگان ماساخته‌ای و دشمنان ما در میان خویش استهزامی نمایند.

7 O God of hosts, convert us: and shew thy face, and we shall be saved.

۷ ‌ای خدای لشکرها ما را بازآور وروی خود را روشن کن تا نجات یابیم!

8 Thou hast brought a vineyard out of Egypt: thou hast cast cut the Gentiles and planted it.

۸ موی را ازمصر بیرون آوردی. امت‌ها را بیرون کرده، آن راغرس نمودی.

9 Thou wast the guide of its journey in its sight: thou plantedst the roots thereof, and it filled the land.

۹ پیش روی آن را وسعت دادی. پس ریشه خود را نیکو زده، زمین را پر ساخت.

10 The shadow of it covered the hills: and the branches thereof the cedars of God.

۱۰ کوهها به سایه‌اش پوشانیده شد و سروهای آزاد خدا به شاخه هایش.

11 It stretched forth its branches unto the sea, and its boughs unto the river.

۱۱ شاخه های خود را تابه دریا پهن کرد و فرعهای خویش را تا به نهر.

12 Why hast thou broken down the hedge thereof, so that all they who pass by the way do pluck it?

۱۲ پس چرا دیوارهایش را شکسته‌ای که هر راهگذری آن را می‌چیند؟

13 The boar out of the wood hath laid it waste: and a singular wild beast hath devoured it.

۱۳ گرازهای جنگل آن را ویران می‌کنند و وحوش صحرا آن رامی چرند.

14 Turn again, O God of hosts, look down from heaven, and see, and visit this vineyard:

۱۴ ‌ای خدای لشکرها رجوع کرده، از آسمان نظر کن و ببین و از این مو تفقد نما

15 And perfect the same which thy right hand hath planted: and upon the son of man whom thou hast confirmed for thyself.

۱۵ و از این نهالی که دست راست تو غرس کرده است و از آن پسری که برای خویشتن قوی ساخته‌ای!

16 Things set on fire and dug down shall perish at the rebuke of thy countenance.

۱۶ مثل هیزم در آتش سوخته شده و از عتاب روی تو تباه گردیده‌اند!

17 Let thy hand be upon the man of thy right hand: and upon the son of man whom thou hast confirmed for thyself.

۱۷ دست تو بر مرد دست راست توباشد و بر پسر آدم که او را برای خویشتن قوی ساخته‌ای.

18 And we depart not from thee, thou shalt quicken us: and we will call upon thy name.

۱۸ و ما از تو رو نخواهیم تافت. ما راحیات بده تا نام تو را بخوانیم.

19 O Lord God of hosts, convert us: and shew thy face, and we shall be saved.

۱۹ ‌ای یهوه، خدای لشکرها ما را بازآور و روی خود را روشن ساز تانجات یابیم.