Psalms 77

1 Unto the end, for Idithun, a psalm of Asaph. I cried to the Lord with my voice; to God with my voice, and he gave ear to me.

۱ برای سالار مغنیان بر یدوتون. مزمور آساف آواز من بسوی خداست و فریادمی کنم. آواز من بسوی خداست گوش خود را به من فرا خواهد گرفت.

2 In the day of my trouble I sought God, with my hands lifted up to him in the night, and I was not deceived. My soul refused to be comforted:

۲ در روز تنگی خود خداوند را طلب کردم. در شب، دست من دراز شده، بازکشیده نگشت و جان من تسلی نپذیرفت.

3 I remembered God, and was delighted, and was exercised, and my spirit swooned away.

۳ خدا را یاد می‌کنم و پریشان می‌شوم. تفکر می‌نمایم و روح من متحیر می‌گردد، سلاه.

4 My eyes prevented the watches: I was troubled, and I spoke not.

۴ چشمانم را بیدار می‌داشتی. بی‌تاب می‌شدم وسخن نمی توانستم گفت.

5 I thought upon the days of old: and I had in my mind the eternal years.

۵ درباره ایام قدیم تفکرکرده‌ام. درباره سالهای زمانهای سلف.

6 And I meditated in the night with my own heart: and I was exercised and I swept my spirit.

۶ سرودشبانه خود را بخاطر می‌آورم و در دل خود تفکرمی کنم و روح من تفتیش نموده است.

7 Will God then cast off for ever? or will he never be more favourable again?

۷ مگر خداتا به ابد ترک خواهد کرد و دیگر هرگز راضی نخواهد شد.

8 Or will he cut off his mercy for ever, from generation to generation?

۸ آیا رحمت او تا به ابد زایل شده است؟ و قول او باطل گردیده تا ابدالاباد؟

9 Or will God forget to shew mercy? or will he in his anger shut up his mercies?

۹ آیاخدا رافت را فراموش کرده؟ و رحمت های خودرا در غضب مسدود ساخته است؟ سلاه.

10 And I said, Now have I begun: this is the change of the right hand of the most High.

۱۰ پس گفتم این ضعف من است. زهی سالهای دست راست حضرت اعلی!

11 I remembered the works of the Lord: for I will be mindful of thy wonders from the beginning.

۱۱ کارهای خداوند را ذکرخواهم نمود زیرا کار عجیب تو را که از قدیم است به یاد خواهم آورد.

12 And I will meditate on all thy works: and will be employed in thy inventions.

۱۲ و در جمیع کارهای تو تامل خواهم کرد و در صنعتهای تو تفکرخواهم نمود.

13 Thy way, O God, is in the holy place: who is the great God like our God?

۱۳ ‌ای خدا، طریق تو در قدوسیت است. کیست خدای بزرگ مثل خدا؟

14 Thou art the God that dost wonders. Thou hast made thy power known among the nations:

۱۴ تو خدایی هستی که کارهای عجیب می‌کنی و قوت خویش را بر قوم‌ها معروف گردانیده‌ای.

15 With thy arm thou hast redeemed thy people the children of Jacob and of Joseph.

۱۵ قوم خود را به بازوی خویش رهانیده‌ای یعنی بنی یعقوب وبنی یوسف را. سلاه.

16 The waters saw thee, O God, the waters saw thee: and they were afraid, and the depths were troubled.

۱۶ آبها تو را دید، ای خداآبها تو را دیده، متزلزل شد. لجه‌ها نیز سخت مضطرب گردید.

17 Great was the noise of the waters: the clouds sent out a sound. For thy arrows pass:

۱۷ ابرها آب بریخت و افلاک رعد بداد. تیرهای تو نیز به هر طرف روان گردید.

18 The voice of thy thunder in a wheel. Thy lightnings enlightened the world: the earth shook and trembled.

۱۸ صدای رعد تو در گردباد بود و برقها ربع مسکون را روشن کرد. پس زمین مرتعش و متزلزل گردید.

19 Thy way is in the sea, and thy paths in many waters: and thy footsteps shall not be known.

۱۹ طریق تو در دریاست و راههای تو درآبهای فراوان و آثار تو را نتوان دانست.

20 Thou hast conducted thy people like sheep, by the hand of Moses and Aaron.

۲۰ قوم خود را مثل گوسفندان راهنمایی نمودی، به‌دست موسی و هارون.