< Psalms 77 >

1 Unto the end, for Idithun, a psalm of Asaph. I cried to the Lord with my voice; to God with my voice, and he gave ear to me.
بۆ گەورەی گۆرانیبێژان. ئاوازی یەدوتون، زەبوورێکی ئاساف. دەنگم بۆ خودا بەرز دەکەمەوە، هاوار دەکەم، دەنگم بۆ خودا بەرز دەکەمەوە بۆ ئەوەی گوێی لێم بێت.
2 In the day of my trouble I sought God, with my hands lifted up to him in the night, and I was not deceived. My soul refused to be comforted:
لە ڕۆژی تەنگانەم ڕوو لە پەروەردگار دەکەم، بە درێژایی شەو دەست پان دەکەمەوە، بێ ئەوەی سڕبێت. گیانم نەوازش ڕەت دەکاتەوە.
3 I remembered God, and was delighted, and was exercised, and my spirit swooned away.
بیر لە خودا دەکەمەوە و دەناڵێنم، ورد دەبمەوە و ڕۆحم دەبوورێتەوە.
4 My eyes prevented the watches: I was troubled, and I spoke not.
پێڵووی چاوەکانمت گرت، شپرزە بووم، قسەم پێ نەکرا.
5 I thought upon the days of old: and I had in my mind the eternal years.
بیر لە ڕۆژگاری دێرین دەکەمەوە، ساڵانی ڕابردوو.
6 And I meditated in the night with my own heart: and I was exercised and I swept my spirit.
شەوانە لە دڵی خۆم بیر لە ئاوازەکانم دەکەمەوە، ورد دەبمەوە و ڕۆحم دەگەڕێت:
7 Will God then cast off for ever? or will he never be more favourable again?
«ئایا هەتاهەتایە پەروەردگار ڕەتمان دەکاتەوە؟ چیتر لێمان ڕازی نابێتەوە؟
8 Or will he cut off his mercy for ever, from generation to generation?
ئایا خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەتاهەتایە نەماوە؟ ئایا بەڵێنەکانی بۆ نەوە دوای نەوە دواییان هاتووە؟
9 Or will God forget to shew mercy? or will he in his anger shut up his mercies?
ئایا خودا میهرەبانی لەبیر کردووە؟ یان لە تووڕەیی بەزەیی خۆی داخستووە؟»
10 And I said, Now have I begun: this is the change of the right hand of the most High.
ئینجا دەڵێم: «ئەمە دەردی منە: دەستە ڕاستەی خودای هەرەبەرز گۆڕاوە.»
11 I remembered the works of the Lord: for I will be mindful of thy wonders from the beginning.
کردارەکانی یەزدان دێنمەوە یادم، بێگومان پەرجووەکانی تۆم لەبیرە کە لە کۆنەوەیە.
12 And I will meditate on all thy works: and will be employed in thy inventions.
لە هەموو کارەکانت ورد دەبمەوە و بیر لە کردەوە مەزنەکانت دەکەمەوە.
13 Thy way, O God, is in the holy place: who is the great God like our God?
ئەی خودایە، ڕێگات پیرۆزە. چ خودایەک وەک خودا مەزنە؟
14 Thou art the God that dost wonders. Thou hast made thy power known among the nations:
تۆ ئەو خودایەی کە پەرجووت کردووە و هێزی خۆتت لەنێو خەڵک دەرخستووە.
15 With thy arm thou hast redeemed thy people the children of Jacob and of Joseph.
بە بازووی خۆت گەلی خۆتت کڕییەوە، نەوەی یاقوب و یوسف.
16 The waters saw thee, O God, the waters saw thee: and they were afraid, and the depths were troubled.
ئەی خودایە، کە ئاوەکان تۆیان بینی، کە ئاوەکان تۆیان بینی ترسان، بگرە قووڵاییەکان هەژان.
17 Great was the noise of the waters: the clouds sent out a sound. For thy arrows pass:
هەورەکان ئاویان ڕشت، هەورەتریشقەکان دەنگیان دایەوە، هەروەها تیرەکانت بریسکانەوە.
18 The voice of thy thunder in a wheel. Thy lightnings enlightened the world: the earth shook and trembled.
گرمەی هەورەتریشقەی تۆ لە گەردەلوول، بروسکەکان دنیایان ڕووناک کردەوە، زەوی لەرزی و هەژا.
19 Thy way is in the sea, and thy paths in many waters: and thy footsteps shall not be known.
ڕێگات بە ناو دەریادایە، ڕێچکەکانت بە ناو ئاوە زۆرەکانە، شوێن پێیەکانت نەزانران.
20 Thou hast conducted thy people like sheep, by the hand of Moses and Aaron.
لەسەر دەستی موسا و هارون، وەک مێگەلە مەڕ ڕێنمایی گەلی خۆتت کرد.

< Psalms 77 >