Psalms 74
1 Understanding for Asaph. O God, why hast thou cast us off unto the end: why is thy wrath enkindled against the sheep of thy pasture?
Pieśń pouczająca. Asafa. Boże, dlaczego odrzuciłeś nas na zawsze? [Czemu] płonie twój gniew przeciwko owcom twego pastwiska?
2 Remember thy congregation, which thou hast possessed from the beginning. The sceptre of thy inheritance which thou hast redeemed: mount Sion in which thou hast dwelt.
Wspomnij na swoje zgromadzenie, które dawno nabyłeś; na szczep twego dziedzictwa, który odkupiłeś; na górę Syjon, na której mieszkasz.
3 Lift up thy hands against their pride unto the end; see what things the enemy hath done wickedly in the sanctuary.
Pospiesz na [miejsce] ciągłych spustoszeń; o, jak wróg zburzył wszystko w świątyni!
4 And they that hate thee have made their boasts, in the midst of thy solemnity. They have set up their ensigns for signs,
Ryknęli twoi wrogowie pośrodku twego zgromadzenia, a na znak zatknęli swoje sztandary.
5 And they knew not both in the going out and on the highest top. As with axes in a wood of trees,
Za sławnego uważano tego, który wznosił wysoko siekierę na gęste drzewo.
6 They have cut down at once the gates thereof, with axe and hatchet they have brought it down.
A teraz już jego rzeźby rąbią siekierami i młotami.
7 They have set fire to thy sanctuary: they have defiled the dwelling place of thy name on the earth.
Oddali na pastwę ognia twoją świątynię i [obaliwszy] na ziemię, zbezcześcili przybytek twego imienia.
8 They said in their heart, the whole kindred of them together: Let us abolish all the festival days of God from the land.
Mówili w swym sercu: Zburzmy ich razem! Spalili wszystkie miejsca zgromadzeń Bożych na ziemi.
9 Our signs we have not seen, there is now no prophet: and he will know us no more.
Nie widzimy naszych znaków; już nie ma proroka i nikt spośród nas nie wie, jak długo to [ma trwać].
10 How long, O God, shall the enemy reproach: is the adversary to provoke thy name for ever?
Jak długo, Boże, przeciwnik będzie urągać? [Czy] wróg będzie wiecznie bluźnił [przeciwko] twemu imieniu?
11 Why dost thou turn away thy hand: and thy right hand out of the midst of thy bosom for ever?
Dlaczego cofasz swoją rękę i swojej prawicy z zanadrza nie wyjmujesz?
12 But God is our king before ages: he hath wrought salvation in the midst of the earth.
Przecież ty, Boże, jesteś moim Królem od dawna, ty dokonujesz zbawienia na ziemi.
13 Thou by thy strength didst make the sea firm: thou didst crush the heads of the dragons in the waters.
Ty swoją mocą rozdzieliłeś morze, zmiażdżyłeś głowy smoków w wodach.
14 Thou hast broken the heads of the dragon: thou hast given him to be meat for the people of the Ethiopians.
Ty skruszyłeś głowy Lewiatana, dałeś go na pokarm mieszkańcom pustyni.
15 Thou hast broken up the fountains and the torrents: thou hast dried up the Ethan rivers.
Ty rozszczepiłeś źródła i potoki, ty osuszyłeś potężne rzeki.
16 Thine is the day, and thine is the night: thou hast made the morning light and the sun.
Twój jest dzień, twoja i noc, ty ustanowiłeś światło i słońce.
17 Thou hast made all the borders of the earth: the summer and the spring were formed by thee.
Ty wyznaczyłeś wszystkie granice ziemi, ty ustanowiłeś lato i zimę.
18 Remember this, the enemy hath reproached the Lord: and a foolish people hath provoked thy name.
Pamiętaj o tym, [że] wróg zelżył [ciebie], PANIE, a głupi lud urągał twemu imieniu.
19 Deliver not up to beasts the souls that confess to thee: and forget not to the end the souls of thy poor.
Nie wydawaj tej zgrai duszy twojej synogarlicy, nie zapominaj nigdy o stadku twoich ubogich.
20 Have regard to thy covenant: for they that are the obscure of the earth have been filled with dwellings of iniquity.
Zważ na [twoje] przymierze, bo ciemne zakątki ziemi pełne [są] siedlisk przemocy.
21 Let not the humble be turned away with confusion: the poor and needy shall praise thy name.
Niech uciśniony nie wraca ze wstydem, niech ubogi i potrzebujący chwali twoje imię.
22 Arise, O God, judge thy own cause: remember thy reproaches with which the foolish man hath reproached thee all the day.
Powstań, Boże, broń swojej sprawy; pamiętaj o zniewadze, [którą] co dzień wyrządza ci głupiec.
23 Forget not the voices of thy enemies: the pride of them that hate thee ascendeth continually.
Nie zapominaj krzyku twoich wrogów, wciąż rosnącej wrzawy tych, którzy powstają przeciwko tobie.
