Psalms 73
1 A psalm for Asaph. How good is God to Israel, to them that are of a right heart!
| مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند. |
2 But my feet were almost moved; my steps had well nigh slipped.
| اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم. |
3 Because I had a zeal on occasion of the wicked, seeing the prosperity of sinners.
| زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم. |
4 For there is no regard to their death, nor is there strength in their stripes.
| دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند. |
5 They are not in the labour of men: neither shall they be scourged like other men.
| مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛ |
6 Therefore pride hath held them fast: they are covered with their iniquity and their wickedness.
| در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند. |
7 Their iniquity hath come forth, as it were from fatness: they have passed into the affection of the heart.
| قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند. |
8 They have thought and spoken wickedness: they have spoken iniquity on high.
| مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند. |
9 They have set their mouth against heaven: and their tongue hath passed through the earth.
| به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند. |
10 Therefore will my people return here and full days shall be found in them.
| پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند |
11 And they said: How doth God know? and is there knowledge in the most High?
| و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟» |
12 Behold these are sinners; and yet abounding in the world they have obtained riches.
| به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند. |
13 And I said: Then have I in vain justified my heart, and washed my hands among the innocent.
| پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟ |
14 And I have been scourged all the day; and my chastisement hath been in the mornings.
| نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است. |
15 If I said: I will speak thus; behold I should condemn the generation of thy children.
| ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم. |
16 I studied that I might know this thing, it is a labour in my sight:
| هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛ |
17 Until I go into the sanctuary of God, and understand concerning their last ends.
| تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم. |
18 But indeed for deceits thou hast put it to them: when they were lifted up thou hast cast them down.
| ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند. |
19 How are they brought to desolation? they have suddenly ceased to be: they have perished by reason of their iniquity.
| آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد. |
20 As the dream of them that awake, O Lord; so in thy city thou shalt bring their image to nothing.
| آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد! |
21 For my heart hath been inflamed, and my reins have been changed:
| وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم! |
22 And I am brought to nothing, and I knew not.
| من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم! |
23 I am become as a beast before thee: and I am always with thee.
| با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای! |
24 Thou hast held me by my right hand; and by thy will thou hast conducted me, and with thy glory thou hast received me.
| تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت. |
25 For what have I in heaven? and besides thee what do I desire upon earth?
| ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم. |
26 For thee my flesh and my heart hath fainted away: thou art the God of my heart, and the God that is my portion for ever.
| اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی! |
27 For behold they that go far from thee shall perish: thou hast destroyed all them that are disloyal to thee.
| خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد. |
28 But it is good for me to adhere to my God, to put my hope in the Lord God: That I may declare all thy praises, in the gates of the daughter of Sion.
| اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم! |
