Psalms 73
1 A psalm for Asaph. How good is God to Israel, to them that are of a right heart!
| مزمور آساف هرآینه خدا برای اسرائیل نیکوست، یعنی برای آنانی که پاک دل هستند. | ۱ |
2 But my feet were almost moved; my steps had well nigh slipped.
| واما من نزدیک بود که پایهایم از راه در رود ونزدیک بود که قدمهایم بلغزد. | ۲ |
3 Because I had a zeal on occasion of the wicked, seeing the prosperity of sinners.
| زیرا بر متکبران حسد بردم چون سلامتی شریران را دیدم. | ۳ |
4 For there is no regard to their death, nor is there strength in their stripes.
| زیراکه در موت ایشان قیدها نیست و قوت ایشان مستحکم است. | ۴ |
5 They are not in the labour of men: neither shall they be scourged like other men.
| مثل مردم در زحمت نیستند ومثل آدمیان مبتلا نمی باشند. | ۵ |
6 Therefore pride hath held them fast: they are covered with their iniquity and their wickedness.
| بنابراین گردن ایشان به تکبر آراسته است وظلم مثل لباس ایشان را می‌پوشاند. | ۶ |
7 Their iniquity hath come forth, as it were from fatness: they have passed into the affection of the heart.
| چشمان ایشان از فربهی بدر‌آمده است و از خیالات دل خود تجاوز می‌کنند. | ۷ |
8 They have thought and spoken wickedness: they have spoken iniquity on high.
| استهزا می‌کنند و حرفهای بد می‌زنند و سخنان ظلم آمیز را از جای بلندمی گویند. | ۸ |
9 They have set their mouth against heaven: and their tongue hath passed through the earth.
| دهان خود را بر آسمانها گذارده‌اند وزبان ایشان در جهان گردش می‌کند. | ۹ |
10 Therefore will my people return here and full days shall be found in them.
| پس قوم او بدینجا برمی گردند و آبهای فراوان، بدیشان نوشانیده می‌شود. | ۱۰ |
11 And they said: How doth God know? and is there knowledge in the most High?
| و ایشان می‌گویند: «خدا چگونه بداند و آیا حضرت اعلی علم دارد؟» | ۱۱ |
12 Behold these are sinners; and yet abounding in the world they have obtained riches.
| اینک اینان شریر هستند که همیشه مطمئن بوده، در دولتمندی افزوده می‌شوند. | ۱۲ |
13 And I said: Then have I in vain justified my heart, and washed my hands among the innocent.
| یقین من دل خود را عبث طاهر ساخته و دستهای خود رابه پاکی شسته‌ام. | ۱۳ |
14 And I have been scourged all the day; and my chastisement hath been in the mornings.
| و من تمامی روز مبتلامی شوم و تادیب من هر بامداد حاضر است. | ۱۴ |
15 If I said: I will speak thus; behold I should condemn the generation of thy children.
| اگر می‌گفتم که چنین سخن گویم، هر آینه برطبقه فرزندان تو خیانت می‌کردم. | ۱۵ |
16 I studied that I might know this thing, it is a labour in my sight:
| چون تفکرکردم که این را بفهمم، در نظر من دشوار آمد. | ۱۶ |
17 Until I go into the sanctuary of God, and understand concerning their last ends.
| تابه قدسهای خدا داخل شدم. آنگاه در آخرت ایشان تامل کردم. | ۱۷ |
18 But indeed for deceits thou hast put it to them: when they were lifted up thou hast cast them down.
| هر آینه ایشان را در جایهای لغزنده گذارده‌ای. ایشان را به خرابیها خواهی انداخت. | ۱۸ |
19 How are they brought to desolation? they have suddenly ceased to be: they have perished by reason of their iniquity.
| چگونه بغته به هلاکت رسیده‌اند! تباه شده، از ترسهای هولناک نیست گردیده‌اند. | ۱۹ |
20 As the dream of them that awake, O Lord; so in thy city thou shalt bring their image to nothing.
| مثل خواب کسی چون بیدار شد، ای خداوندهمچنین چون برخیزی، صورت ایشان را ناچیزخواهی شمرد. | ۲۰ |
21 For my heart hath been inflamed, and my reins have been changed:
| لیکن دل من تلخ شده بود و در اندرون خود، دل ریش شده بودم. | ۲۱ |
22 And I am brought to nothing, and I knew not.
| و من وحشی بودم ومعرفت نداشتم و مثل بهایم نزد تو گردیدم. | ۲۲ |
23 I am become as a beast before thee: and I am always with thee.
| ولی من دائم با تو هستم. تو دست راست مراتایید کرده‌ای. | ۲۳ |
24 Thou hast held me by my right hand; and by thy will thou hast conducted me, and with thy glory thou hast received me.
| موافق رای خود مرا هدایت خواهی نمود و بعد از این مرا به جلال خواهی رسانید. | ۲۴ |
25 For what have I in heaven? and besides thee what do I desire upon earth?
| کیست برای من در آسمان؟ و غیر ازتو هیچ‌چیز را در زمین نمی خواهم. | ۲۵ |
26 For thee my flesh and my heart hath fainted away: thou art the God of my heart, and the God that is my portion for ever.
| اگرچه جسد و دل من زائل گردد، لیکن صخره دلم وحصه من خداست تا ابدالاباد. | ۲۶ |
27 For behold they that go far from thee shall perish: thou hast destroyed all them that are disloyal to thee.
| زیرا آنانی که ازتو دورند هلاک خواهند شد. و آنانی را که از توزنا می‌کنند، نابود خواهی ساخت. | ۲۷ |
28 But it is good for me to adhere to my God, to put my hope in the Lord God: That I may declare all thy praises, in the gates of the daughter of Sion.
| و اما مرانیکوست که به خدا تقرب جویم. بر خداوندیهوه توکل کرده‌ام تا همه کارهای تو را بیان کنم. | ۲۸ |
