Psalms 69
1 Unto the end, for them that shall be changed; for David. SAVE me, O God: for the waters are come in even unto my soul.
Müzik şefi için - “Zambaklar” makamında - Davut'un mezmuru Kurtar beni, ey Tanrı, Sular boyuma ulaştı.
2 I stick fast in the mire of the deep: and there is no sure standing. I am come into the depth of the sea: and a tempest hath overwhelmed me.
Dipsiz batağa gömülüyorum, Basacak yer yok. Derin sulara battım, Sellere kapıldım.
3 I have laboured with crying; my jaws are become hoarse: my eyes have failed, whilst I hope in my God.
Tükendim feryat etmekten, Boğazım kurudu; Gözlerimin feri sönüyor Tanrım'ı beklemekten.
4 They are multiplied above the hairs of my head, who hate me without cause. My enemies are grown strong who have wrongfully persecuted me: then did I pay that which I took not away.
Yok yere benden nefret edenler Saçlarımdan daha çok. Kalabalıktır canıma kasteden haksız düşmanlarım. Çalmadığım malı nasıl geri verebilirim?
5 O God, thou knowest my foolishness; and my offences are not hidden from thee:
Akılsızlığımı biliyorsun, ey Tanrı, Suçlarım senden gizli değil.
6 Let not them be ashamed for me, who look for thee, O Lord, the Lord of hosts. Let them not be confounded on my account, who seek thee, O God of Israel.
Ya Rab, Her Şeye Egemen RAB, Utanmasın sana umut bağlayanlar benim yüzümden! Ey İsrail'in Tanrısı, Benim yüzümden sana yönelenler rezil olmasın!
7 Because for thy sake I have borne reproach; shame hath covered my face.
Senin uğruna hakarete katlandım, Utanç kapladı yüzümü.
8 I am become a stranger to my brethren, and an alien to the sons of my mother.
Kardeşlerime yabancı, Annemin öz oğullarına uzak kaldım.
9 For the zeal of thy house hath eaten me up: and the reproaches of them that reproached thee are fallen upon me.
Çünkü evin için gösterdiğim gayret beni yiyip bitirdi, Sana edilen hakaretlere ben uğradım.
10 And I covered my soul in fasting: and it was made a reproach to me.
Oruç tutup ağlayınca, Yine hakarete uğradım.
11 And I made haircloth my garment: and I became a byword to them.
Çula büründüğüm zaman Alay konusu oldum.
12 They that sat in the gate spoke against me: and they that drank wine made me their song.
Kent kapısında oturanlar beni çekiştiriyor, Sarhoşların türküsü oldum.
13 But as for me, my prayer is to thee, O Lord; for the time of thy good pleasure, O God. In the multitude of thy mercy hear me, in the truth of thy salvation.
Ama benim duam sanadır, ya RAB. Ey Tanrı, sevginin bolluğuyla, Güvenilir kurtarışınla uygun gördüğünde Yanıtla beni.
14 Draw me out of the mire, that I may not stick fast: deliver me from them that hate me, and out of the deep waters.
Beni çamurdan kurtar, İzin verme batmama; Benden nefret edenlerden, Derin sulardan kurtulayım.
15 Let not the tempest of water drown me, nor the deep swallow me up: and let not the pit shut her mouth upon me.
Seller beni sürüklemesin, Engin beni yutmasın, Ölüm çukuru ağzını üstüme kapamasın.
16 Hear me, O Lord, for thy mercy is kind; look upon me according to the multitude of thy tender mercies.
Yanıt ver bana, ya RAB, Çünkü sevgin iyidir. Yüzünü çevir bana büyük merhametinle!
17 And turn not away thy face from thy servant: for I am in trouble, hear me speedily.
Kulundan yüzünü gizleme, Çünkü sıkıntıdayım, hemen yanıtla beni!
18 Attend to my soul, and deliver it: save me because of my enemies.
Yaklaş bana, kurtar canımı, Al başımdan düşmanlarımı.
19 Thou knowest my reproach, and my confusion, and my shame.
Bana nasıl hakaret edildiğini, Utandığımı, rezil olduğumu biliyorsun; Düşmanlarımın hepsi senin önünde.
20 In thy sight are all they that afflict me; my heart hath expected reproach and misery. And I looked for one that would grieve together with me, but there was none: and for one that would comfort me, and I found none.
Hakaret kalbimi kırdı, dertliyim, Acılarımı paylaşacak birini bekledim, çıkmadı, Avutacak birini aradım, bulamadım.
21 And they gave me gall for my food, and in my thirst they gave me vinegar to drink.
Yiyeceğime zehir kattılar, Sirke içirdiler susadığımda.
22 Let their table become as a snare before them, and a recompense, and a stumblingblock.
Önlerindeki sofra tuzak olsun onlara, Yandaşları için kapan olsun!
23 Let their eyes be darkened that they see not; and their back bend thou down always.
Gözleri kararsın, göremesinler! Bellerini hep bükük tut!
24 Pour out thy indignation upon them: and let thy wrathful anger take hold of them.
Gazabını yağdır üzerlerine, Öfkenin ateşi yapışsın yakalarına!
25 Let their habitation be made desolate: and let there be none to dwell in their tabernacles.
Issız kalsın konakları, Çadırlarında oturan olmasın!
26 Because they have persecuted him whom thou hast smitten; and they have added to the grief of my wounds.
Çünkü senin vurduğun insanlara zulmediyor, Yaraladığın insanların acısını konuşuyorlar.
27 Add thou iniquity upon their iniquity: and let them not come into thy justice.
Ceza yağdır başlarına, Senin tarafından aklanmasınlar!
28 Let them be blotted out of the book of the living; and with the just let them not be written.
Yaşam kitabından silinsin adları, Doğrularla yan yana yazılmasınlar!
29 But I am poor and sorrowful: thy salvation, O God, hath set me up.
Bense ezilmiş ve kederliyim, Senin kurtarışın, ey Tanrı, bana bir kale olsun!
30 I will praise the name of God with a canticle: and I will magnify him with praise.
Tanrı'nın adını ezgilerle öveceğim, Şükranlarımla O'nu yücelteceğim.
31 And it shall please God better than a young calf, that bringeth forth horns and hoofs.
RAB'bi bir öküzden, Boynuzlu, tırnaklı bir boğadan Daha çok hoşnut eder bu.
32 Let the poor see and rejoice: seek ye God, and your soul shall live.
Mazlumlar bunu görünce sevinsin, Ey Tanrı'ya yönelen sizler, yüreğiniz canlansın.
33 For the Lord hath heard the poor: and hath not despised his prisoners.
Çünkü RAB yoksulları işitir, Kendi tutsak halkını hor görmez.
34 Let the heavens and the earth praise him; the sea, and every thing that creepeth therein.
O'na övgüler sunun, ey yer, gök, Denizler ve onlardaki bütün canlılar!
35 For God will save Sion, and the cities of Juda shall be built up. And they shall dwell there, and acquire it by inheritance.
Çünkü Tanrı Siyon'u kurtaracak, Yahuda kentlerini onaracak; Halk oraya yerleşip sahibi olacak.
36 And the seed of his servants shall possess it; and they that love his name shall dwell therein.
Kullarının çocukları orayı miras alacak, O'nun adını sevenler orada oturacak.
