Psalms 69

1 Unto the end, for them that shall be changed; for David. SAVE me, O God: for the waters are come in even unto my soul.

Iligtas mo ako, Oh Dios; sapagka't ang tubig ay tumabon sa aking kaluluwa.

2 I stick fast in the mire of the deep: and there is no sure standing. I am come into the depth of the sea: and a tempest hath overwhelmed me.

Ako'y lumulubog sa malalim na burak na walang tayuan: ako'y lumulubog sa malalim na tubig, na tinatabunan ako ng agos.

3 I have laboured with crying; my jaws are become hoarse: my eyes have failed, whilst I hope in my God.

Ako'y hapo sa aking daing; ang lalamunan ko'y tuyo: ang mga mata ko'y nangangalumata habang hinihintay ko ang aking Dios.

4 They are multiplied above the hairs of my head, who hate me without cause. My enemies are grown strong who have wrongfully persecuted me: then did I pay that which I took not away.

Silang nangagtatanim sa akin ng walang anomang kadahilanan ay higit kay sa mga buhok ng aking ulo: silang ibig maghiwalay sa akin, na mga kaaway kong may kamalian, ay mga makapangyarihan: akin ngang isinauli ang hindi ko kinuha.

5 O God, thou knowest my foolishness; and my offences are not hidden from thee:

Oh Dios, kilala mo ang kamangmangan ko; at ang mga kasalanan ko'y hindi lihim sa iyo.

6 Let not them be ashamed for me, who look for thee, O Lord, the Lord of hosts. Let them not be confounded on my account, who seek thee, O God of Israel.

Huwag mangapahiya dahil sa akin ang nangaghihintay sa iyo, Oh Panginoong Dios ng mga hukbo: huwag mangalagay sa kasiraang puri dahil sa akin ang nagsisihanap sa iyo, Oh Dios ng Israel.

7 Because for thy sake I have borne reproach; shame hath covered my face.

Sapagka't dahil sa iyo ay nagdala ako ng kadustaan; kahihiyan ay tumakip sa aking mukha.

8 I am become a stranger to my brethren, and an alien to the sons of my mother.

Ako'y naging iba sa aking mga kapatid, at taga ibang lupa sa mga anak ng aking ina.

9 For the zeal of thy house hath eaten me up: and the reproaches of them that reproached thee are fallen upon me.

Sapagka't napuspos ako ng sikap sa iyong bahay; at ang mga pagduwahagi nila na nagsisiduwahagi sa iyo ay nangahulog sa akin.

10 And I covered my soul in fasting: and it was made a reproach to me.

Pag umiiyak ako at pinarurusahan ko ng pagaayuno ang aking kaluluwa, yao'y pagkaduwahagi sa akin.

11 And I made haircloth my garment: and I became a byword to them.

Nang magsuot ako ng kayong magaspang, ay naging kawikaan ako sa kanila.

12 They that sat in the gate spoke against me: and they that drank wine made me their song.

Pinag-uusapan ako nilang nangauupo sa pintuang-bayan; at ako ang awit ng mga lango.

13 But as for me, my prayer is to thee, O Lord; for the time of thy good pleasure, O God. In the multitude of thy mercy hear me, in the truth of thy salvation.

Nguni't tungkol sa akin, ang dalangin ko'y sa iyo, Oh Panginoon, sa isang kalugodlugod na panahon: Oh Dios, sa karamihan ng iyong kagandahang-loob,

14 Draw me out of the mire, that I may not stick fast: deliver me from them that hate me, and out of the deep waters.

Iligtas mo ako sa burak, at huwag mo akong ilubog: maligtas ako sa kanila na nangagtatanim sa akin, at sa malalim na tubig.

15 Let not the tempest of water drown me, nor the deep swallow me up: and let not the pit shut her mouth upon me.

Huwag akong tangayin ng baha, ni lamunin man ako ng kalaliman: at huwag takpan ng hukay ang kaniyang bunganga sa akin.

16 Hear me, O Lord, for thy mercy is kind; look upon me according to the multitude of thy tender mercies.

Sagutin mo ako, Oh Panginoon; sapagka't ang iyong kagandahang-loob ay mabuti: ayon sa karamihan ng iyong mga malumanay na kaawaan ay bumalik ka sa akin.

17 And turn not away thy face from thy servant: for I am in trouble, hear me speedily.

At huwag mong ikubli ang iyong mukha sa iyong lingkod; sapagka't ako'y nasa kahirapan; sagutin mo akong madali.

18 Attend to my soul, and deliver it: save me because of my enemies.

Lumapit ka sa aking kaluluwa, at tubusin mo: Iligtas mo ako dahil sa aking mga kaaway.

19 Thou knowest my reproach, and my confusion, and my shame.

Talastas mo ang aking kadustaan, at ang aking kahihiyan, at ang aking kasiraang puri: ang aking mga kaaway, ay pawang nangasa harap mo.

20 In thy sight are all they that afflict me; my heart hath expected reproach and misery. And I looked for one that would grieve together with me, but there was none: and for one that would comfort me, and I found none.

Kaduwahagihan ay sumira ng aking puso; at ako'y lipos ng kabigatan ng loob: at ako'y naghintay na may maawa sa akin, nguni't wala; at mga mangaaliw, nguni't wala akong masumpungan.

21 And they gave me gall for my food, and in my thirst they gave me vinegar to drink.

Binigyan naman nila ako ng pagkaing mapait; at sa aking kauhawan ay binigyan nila ako ng suka na mainom.

22 Let their table become as a snare before them, and a recompense, and a stumblingblock.

Maging lalang sa harap nila ang kanilang dulang; at maging isang silo kung sila'y nasa kapayapaan.

23 Let their eyes be darkened that they see not; and their back bend thou down always.

Manglabo ang kanilang mga mata, na sila'y huwag makakita; at papanginigin mong palagi ang kanilang mga balakang.

24 Pour out thy indignation upon them: and let thy wrathful anger take hold of them.

Ibugso mo ang iyong galit sa kanila, at datnan (sila) ng kabangisan ng iyong galit.

25 Let their habitation be made desolate: and let there be none to dwell in their tabernacles.

Magiba ang tahanan nila; walang tumahan sa kanilang mga tolda.

26 Because they have persecuted him whom thou hast smitten; and they have added to the grief of my wounds.

Sapagka't kanilang hinabol siya na iyong sinaktan, at sinaysay nila ang damdam niyaong iyong sinugatan.

27 Add thou iniquity upon their iniquity: and let them not come into thy justice.

At dagdagan mo ng kasamaan ang kanilang kasamaan: at huwag silang masok sa iyong katuwiran.

28 Let them be blotted out of the book of the living; and with the just let them not be written.

Mapawi (sila) sa aklat ng buhay, at huwag masulat na kasama ng matuwid.

29 But I am poor and sorrowful: thy salvation, O God, hath set me up.

Nguni't ako'y dukha at mapanglaw: sa pamamagitan ng pagliligtas mo, Oh Dios, ay iahon mo nawa ako.

30 I will praise the name of God with a canticle: and I will magnify him with praise.

Aking pupurihin ng awit ang pangalan ng Dios, at dadakilain ko siya ng pasalamat.

31 And it shall please God better than a young calf, that bringeth forth horns and hoofs.

At kalulugdan ng Panginoon na higit kay sa isang baka, o sa toro na may mga sungay at mga paa.

32 Let the poor see and rejoice: seek ye God, and your soul shall live.

Nakita ng mga maamo, at nangatuwa: mabuhay ang puso, ninyong nagsisihanap sa Dios.

33 For the Lord hath heard the poor: and hath not despised his prisoners.

Sapagka't dinidinig ng Panginoon ang mapagkailangan, at hindi hinahamak ang kaniyang mga bilanggo.

34 Let the heavens and the earth praise him; the sea, and every thing that creepeth therein.

Purihin siya ng langit at lupa, ng mga dagat, at ng bawa't bagay na gumagalaw roon.

35 For God will save Sion, and the cities of Juda shall be built up. And they shall dwell there, and acquire it by inheritance.

Sapagka't ililigtas ng Dios ang Sion, at itatayo ang mga bayan ng Juda; at sila'y magsisitahan doon, at tatangkilikin nila na pinakaari.

36 And the seed of his servants shall possess it; and they that love his name shall dwell therein.

Mamanahin naman ng binhi ng kaniyang mga lingkod; at silang nagsisiibig ng kaniyang pangalan ay magsisitahan doon.