Psalms 68

1 Unto the end, a psalm of a canticle for David himself. Let God arise, and let his enemies be scattered: and let them that hate him flee from before his face.

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. سرود. ای خدا، برخیز و دشمنانت را پراکنده ساز. بگذار آنانی که از تو نفرت دارند از حضور تو بگریزند.

2 As smoke vanisheth, so let them vanish away: as wax melteth before the fire, so let the wicked perish at the presence of God.

چنانکه دود در برابر باد پراکنده می‌شود، همچنان تو ایشان را پراکنده ساز؛ همان‌گونه که موم در مقابل آتش گداخته می‌شود، همچنان بگذار گناهکاران در حضورت نابود شوند.

3 And let the just feast, and rejoice before God: and be delighted with gladness.

اما نیکوکاران شادی کنند و در حضور تو خوشحال باشند؛ از شادی فریاد برآورند و خوش باشند.

4 Sing ye to God, sing a psalm to his name, make a way for him who ascendeth upon the west: the Lord is his name. Rejoice ye before him: but the wicked shall be troubled at his presence,

در وصف خدا سرود بخوانید. نام او را ستایش کنید. برای او که بر ابرها سوار است، راهی درست کنید. نام او یهوه است! در حضورش شادی کنید!

5 Who is the father of orphans, and the judge of widows. God in his holy place:

خدایی که در خانهٔ مقدّس خود ساکن است، پدر یتیمان و دادرس بیوه‌زنان می‌باشد.

6 God who maketh men of one manner to dwell in a house: Who bringeth out them that were bound in strength; in like manner them that provoke, that dwell in sepulchres.

او بی‌کسان و آوارگان را در خانه‌ها ساکن می‌گرداند و اسیران را آزاد می‌سازد. اما یاغیان در زمین خشک و بی‌آب ساکن خواهند شد.

7 O God, when thou didst go forth in the sight of thy people, when thou didst pass through the desert:

ای خدای اسرائیل، وقتی تو قوم برگزیدهٔ خود را هدایت کردی و از میان بیابان عبور نمودی،

8 The earth was moved, and the heavens dropped at the presence of the God of Sina, at the presence of the God of Israel.

زمین تکان خورد و آسمان بارید و کوه سینا از ترس حضور تو به لرزه افتاد.

9 Thou shalt set aside for thy inheritance a free rain, O God: and it was weakened, but thou hast made it perfect.

ای خدا، تو نعمتها بارانیدی و قوم برگزیدهٔ خود را که خسته و ناتوان بودند، نیرو و توان بخشیدی.

10 In it shall thy animals dwell; in thy sweetness, O God, thou hast provided for the poor.

جماعت تو در زمین موعود ساکن شدند و تو ای خدای مهربان، حاجت نیازمندان را برآوردی.

11 The Lord shall give the word to them that preach good tidings with great power.

خداوند کلام را اعلام کرد و کسانی که آن را بشارت دادند عدهٔ بی‌شماری بودند؛ کلام او این است:

12 The king of powers is of the beloved, of the beloved; and the beauty of the house shall divide spoils.

«پادشاهان و سپاهیانشان بشتاب می‌گریزند! زنانی که در خانه هستند غنایم جنگی را بین خود قسمت می‌کنند.

13 If you sleep among the midst of lots, you shall be as the wings of a dove covered with silver, and the hinder parts of her back with the paleness of gold.

آنها اگرچه روزی فقیر و بینوا بودند، اما اینک خوشبخت و ثروتمندند و خود را مانند کبوتری که بالهایش نقره‌ای و پرهایش طلایی است با زر و زیور آراسته‌اند.»

14 When he that is in heaven appointeth kings over her, they shall be whited with snow in Selmon.

خدای قادر مطلق پادشاهانی را که دشمن اسرائیل بودند مانند دانه‌های برف که در جنگلهای کوه صلمون آب می‌شود، پراکنده و محو ساخت.

15 The mountain of God is a fat mountain. A curdled mountain, a fat mountain.

ای کوههای عظیم باشان، ای سلسله جبال بزرگ که قله‌های بلند دارید،

16 Why suspect, ye curdled mountains? A mountain in which God is well pleased to dwell: for there the Lord shall dwell unto the end.

چرا با حسرت به این کوهی که خدا برای مسکن خود برگزیده است نگاه می‌کنید؟ به یقین خداوند تا به ابد در آن ساکن خواهد بود.

17 The chariot of God is attended by ten thousands; thousands of them that rejoice: the Lord is among them in Sina, in the holy place.

خداوند در میان هزاران هزار ارابه از کوه سینا به خانهٔ مقدّس خویش که در کوه صهیون است، رفته است.

18 Thou hast ascended on high, thou hast led captivity captive; thou hast received gifts in men. Yea for those also that do not believe, the dwelling of the Lord God.

آن هنگام که به برترین مکان بالا رفتی، بسیاری را به اسارت بردی و هدایا از آدمیان گرفتی، حتی از کسانی که زمانی یاغی بوده‌اند. اکنون خداوند در میان ما ساکن خواهد شد.

19 Blessed be the Lord day by day: the God of our salvation will make our journey prosperous to us.

شکر و سپاس بر خداوندی که هر روز بارهای ما را متحمل می‌شود و خدایی که نجات ماست.

20 Our God is the God of salvation: and of the Lord, of the Lord are the issues from death.

خدای ما نجا‌ت‌دهندۀ ماست و ما را از مرگ می‌رهاند.

21 But God shall break the heads of his enemies: the hairy crown of them that walk on in their sins.

خدا سر دشمنانش را که در گناه زندگی می‌کنند، خرد خواهد کرد.

22 The Lord said: I will turn them from Basan, I will turn them into the depth of the sea:

خداوند می‌فرماید: «دشمنان شما را از باشان و از اعماق دریا باز خواهم آورد

23 That thy foot may be dipped in the blood of thy enemies; the tongue of thy dogs be red with the same.

تا در میان خون ریخته شدهٔ آنان راه بروید و سگها خون ایشان را بخورند.»

24 They have seen thy goings, O God, the goings of my God: of my king who is in his sanctuary.

ای خدایی که پادشاه و خداوند من هستی، همهٔ قومها حرکت پیروزمندانهٔ تو را به سوی خانهٔ مقدّست دیده‌اند.

25 Princes went before joined with singers, in the midst of young damsels playing on timbrels.

سرایندگان در پیش و نوازندگان در عقب و دوشیزگان در وسط آنان دف‌زنان حرکت می‌کنند.

26 In the churches bless ye God the Lord, from the fountains of Israel.

همهٔ مردم اسرائیل خدا را حمد گویند. ای فرزندان یعقوب، خداوند را ستایش کنید.

27 There is Benjamin a youth, in ecstasy of mind. The princes of Juda are their leaders: the princes of Zabulon, the princes of Nephthali.

قبیلهٔ کوچک بنیامین پیشاپیش ستایش‌کنندگان خدا در حرکت است؛ بعد از او رهبران قبیلهٔ یهودا با دسته‌های خود، سپس بزرگان قبیلهٔ زبولون و نفتالی حرکت می‌کنند.

28 Command thy strength, O God: confirm, O God, what thou hast wrought in us.

ای خدا، نیروی خود را برای ما به کار ببر، همان‌گونه که در گذشته این کار را کردی.

29 From thy temple in Jerusalem, kings shall offer presents to thee.

به احترام خانهٔ تو در اورشلیم، پادشاهان هدایا نزد تو خواهند آورد.

30 Rebuke the wild beasts of the reeds, the congregation of bulls with the kine of the people; who seek to exclude them who are tried with silver. Scatter thou the nations that delight in wars:

مصر، آن حیوان وحشی را که در میان نیزارها ساکن است، توبیخ نما. قومهای جهان را که همچون رمه‌های گاو و گوساله هستند، سرزنش کن تا به فرمان تو گردن نهند و نقره‌های خود را به تو تقدیم کنند. اقوامی را که جنگ را دوست می‌دارند، پراکنده ساز.

31 Ambassadors shall come out of Egypt: Ethiopia shall soon stretch out her hands to God.

مصر هدایا به دست سفیران خود خواهد فرستاد و حبشه دست دعا به سوی خداوند دراز خواهد کرد.

32 Sing to God, ye kingdoms of the earth: sing ye to the Lord: Sing ye to God,

ای ممالک جهان، برای خدا سرود بخوانید؛ خداوند را با سرودها بستایید.

33 Who mounteth above the heaven of heavens, to the east. Behold he will give to his voice the voice of power:

خدای ازلی و ابدی را که در آسمانها نشسته است و با صدای بلند و نیرومند سخن می‌گوید، ستایش کنید.

34 Give ye glory to God for Israel, his magnificence, and his power is in the clouds.

قدرت خدا را توصیف نمایید خدایی که شکوه و جلالش بر اسرائیل است و قوتش در آسمانها پابرجاست.

35 God is wonderful in his saints: the God of Israel is he who will give power and strength to his people. Blessed be God.

چه مَهیب است خداوند در مکان مقدّس خویش! خدای اسرائیل به قوم برگزیدهٔ خود قوت و عظمت می‌بخشد. خدا را شکر و سپاس باد!