Psalms 67

1 Unto the end, in, hymns, a psalm of a canticle for David. May God have mercy on us, and bless us: may he cause the light of his countenance to shine upon us, and may he have mercy on us.

برای رهبر سرایندگان: با همراهی سازهای زهی. مزمور. سرود. خدایا، بر ما رحم کن و ما را برکت ده و نور روی خود را بر ما بتابان،

2 That we may know thy way upon earth: thy salvation in all nations.

تا به‌وسیلۀ ما ارادهٔ تو در جهان شناخته شود و خبر خوش نجات تو به همهٔ مردم روی زمین برسد.

3 Let people confess to thee, O God: let all people give praise to thee.

خدایا، باشد که همهٔ مردم تو را ستایش کنند؛ باشد که همهٔ قومها تو را سپاس گویند!

4 Let the nations be glad and rejoice: for thou judgest the people with justice, and directest the nations upon earth.

همهٔ قومها شاد شده، سرود خواهند خواند، زیرا تو از روی عدل و انصاف مردم را داوری می‌کنی و آنها را هدایت می‌نمایی.

5 Let the people, O God, confess to thee: let all the people give praise to thee:

خدایا، باشد که همهٔ مردم تو را ستایش کنند؛ باشد که همهٔ قومها تو را سپاس گویند!

6 The earth hath yielded her fruit. May God, our God bless us,

آنگاه زمین محصول خود را تولید خواهد کرد و تو ما را برکت خواهی داد.

7 May God bless us: and all the ends of the earth fear him.

بله، تو ما را برکت خواهی داد و همهٔ مردم جهان به تو احترام خواهند گذاشت.