Psalms 60

1 Unto the end, for them that shall be changed, for the inscription of a title, to David himself, for doctrine, When he set fire to Mesopotamia of Syria and Sobal and Joab returned and slew of Edom, in the vale of the saltpits, twelve thousand men. O God, thou hast cast us off, and hast destroyed us; thou hast been angry, and hast had mercy on us.

Þennan sálm orti Davíð þegar hann átti í ófriði við Sýrlendinga og óvíst var um úrslit. Þetta gerðist á sama tíma og Jóab, hershöfðingi Ísraels, vann sigur á 12.000 Edomítum í Saltdalnum. Þú Guð, hefur útskúfað okkur og brotið niður varnirnar. Þú hefur reiðst okkur og tvístrað. Drottinn sýndu aftur miskunn þína.

2 Thou hast moved the earth, and hast troubled it: heal thou the breaches thereof, for it has been moved.

Þú lést landið skjálfa, sprungur opnuðust. Drottinn læknaðu það og græddu sárin.

3 Thou hast shewn thy people hard things; thou hast made us drink wine of sorrow.

Þú lést lýð þinn kenna á hörðu, við reikuðum eins og drukknir menn.

4 Thou hast given a warning to them that fear thee: that they may flee from before the bow: That thy beloved may be delivered.

En nú hefur þú reist okkur herfána! Þangað stefnum við allir sem elskum þig.

5 Save me with thy right hand, and hear me.

Réttu út þína sterku hönd og frelsaðu okkur! Bjargaðu ástvinum þínum.

6 God hath spoken in his holy place: I will rejoice, and I will divide Sichem; and will mete out the vale of tabernacles.

Guð hefur heitið hjálp. Hann hefur svarið það við heilagleika sinn! Er að undra þótt ég sé glaður?!

7 Galaad is mine, and Manasses is mine: and Ephraim is the strength of my head. Juda is my king:

„Síkem, Súkkót, Gíleað, Manasse – allt er þetta mitt, “segir hann. „Júda gefur konung og Efraím varðmenn.

8 Moab is the pot of my hope. Into Edom will I stretch out my shoe: to me the foreigners are made subject.

Móab er þjónn minn og Edóm þræll. Og yfir Filisteu æpi ég siguróp!“

9 Who will bring me into the strong city? who will lead me into Edom?

Hver fer með til Edóms, inn í víggirtar borgir hans?

10 Wilt not thou, O God, who hast cast us off? and wilt not thou, O God, go out with our armies?

Guð! Hann sem áður útskúfaði og yfirgaf hersveitir okkar!

11 Give us help from trouble: for vain is the salvation of man.

Drottinn, styð okkur gegn óvinunum, því að ekki hjálpa menn.

12 Through God we shall do mightily: and he shall bring to nothing them that afflict us.

Með Guðs hjálp vinnum við stórvirki, hann mun fótum troða óvinina.