Psalms 56

1 Unto the end, for a people that is removed at a distance from the sanctuary for David, for an inscription of a title (or pillar) when the Philistines held him in Geth. Have mercy on me, O God, for man hath trodden me under foot; all the day long he hath afflicted me fighting against me.

Drottinn, miskunna þú mér, því að liðlangan daginn sækja óvinir mínir að.

2 My enemies have trodden on me all the day long; for they are many that make war against me.

Fjandmennirnir ryðjast fram, fjölmennt lið, þeir ætla að drepa mig.

3 From the height of the day I shall fear: but I will trust in thee.

Þegar ég er hræddur, set ég traust mitt á þig.

4 In God I will praise my words, in God I have put my trust: I will not fear what flesh can do against me.

Ég treysti loforðum Guðs og veit því að þessir óvinir munu ekki ná mér, þeir eru aðeins dauðlegir menn!

5 All the day long they detested my words: all their thoughts were against me unto evil.

Þeir vinna gegn mér með öllum ráðum og hugsa um það eitt að fella mig.

6 They will dwell and hide themselves: they will watch my heel. As they have waited for my soul,

Þeir áreita mig, sitja um mig. Þeir liggja í leyni eins og stigamenn, hlusta eftir fótataki mínu og leggja ör á streng.

7 For nothing shalt thou save them: in thy anger thou shalt break the people in pieces, O God,

Þeir halda sig sleppa við refsingu, og komast undan, en Drottinn, láttu þá fá makleg málagjöld, annað er ekki réttlátt.

8 I have declared to thee my life: thou hast set my tears in thy sight, As also in thy promise.

Þú þekkir alla hrakninga mína og tár, já, þekkir þau með tölu!

9 Then shall my enemies be turned back. In what day soever I shall call upon thee, behold I know thou art my God.

Þegar ég hrópa til þín um hjálp, breytist bardaginn. Óvinir mínir flýja! Þá veit ég að Guð er með mér! Hann liðsinnir mér!

10 In God will I praise the word, in the Lord will I praise his speech.

Með hjálp Guðs mun ég lofa orð hans, já vissulega mun ég lofa orð hans.

11 In God have I hoped, I will not fear what man can do to me.

Ég treysti Guði. Loforð hans eru dásamleg! Ég óttast ekki svikráð mannanna – hvað geta þeir gert mér?!

12 In me, O God, are vows to thee, which I will pay, praises to thee:

Drottinn, ég vil standa við orð mín og þakka þér hjálpina!

13 Because thou hast delivered my soul from death, my feet from falling: that I may please in the sight of God, in the light of the living.

Þú hefur frelsað mig frá dauða og forðað frá hrösun og þess vegna fæ ég að njóta ljóss og lífs með þér.