Psalms 50
1 A psalm for Asaph. The God of gods, the Lord hath spoken: and he hath called the earth. From the rising of the sun, to the going down thereof:
Asaf'ın mezmuru Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor; Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar Yeryüzünün tümüne sesleniyor.
2 Out of Sion the loveliness of his beauty.
Güzelliğin doruğu Siyon'dan Parıldıyor Tanrı.
3 God shall come manifestly: our God shall come, and shall not keep silence. A fire shall burn before him: and a mighty tempest shall be round about him.
Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak, Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor, Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.
4 He shall call heaven from above, and the earth, to judge his people.
Halkını yargılamak için Yere göğe sesleniyor:
5 Gather ye together his saints to him: who set his covenant before sacrifices.
“Toplayın önüme sadık kullarımı, Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.”
6 And the heavens shall declare his justice: for God is judge.
Gökler O'nun doğruluğunu duyuruyor, Çünkü yargıç Tanrı'nın kendisidir. (Sela)
7 Hear, O my people, and I will speak: O Israel, and I will testify to thee: I am God, thy God.
“Ey halkım, dinle de konuşayım, Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim: Ben Tanrı'yım, senin Tanrın'ım!
8 I will not reprove thee for thy sacrifices: and thy burnt offerings are always in my sight.
Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum, Yakmalık sunuların sürekli önümde.
9 I will not take calves out of thy house: nor he goats out of thy flocks.
Ne evinden bir boğa, Ne de ağıllarından bir teke alacağım.
10 For all the beasts of the woods are mine: the cattle on the hills, and the oxen.
Çünkü bütün orman yaratıkları, Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.
11 I know all the fowls of the air: and with me is the beauty of the field.
Dağlardaki bütün kuşları korurum, Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.
12 If I should be hungry, I would not tell thee: for the world is mine, and the fulness thereof.
Acıksam sana söylemezdim, Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.
13 Shall I eat the flesh of bullocks? or shall I drink the blood of goats?
Ben boğa eti yer miyim? Ya da keçi kanı içer miyim?
14 Offer to God the sacrifice of praise: and pay thy vows to the most High.
Tanrı'ya şükran kurbanı sun, Yüceler Yücesi'ne adadığın adakları yerine getir.
15 And call upon me in the day of trouble: I will deliver thee, and thou shalt glorify me.
Sıkıntılı gününde seslen bana, Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.
16 But to the sinner God hath said: Why dost thou declare my justices, and take my covenant in thy mouth?
Ama Tanrı kötüye şöyle diyor: “Kurallarımı ezbere okumaya Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?
17 Seeing thou hast hated discipline: and hast cast my words behind thee.
Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor, Sözlerimi arkana atıyorsun.
18 If thou didst see a thief thou didst run with him: and with adulterers thou hast been a partaker.
Hırsız görünce onunla dost oluyor, Zina edenlere ortak oluyorsun.
19 Thy mouth hath abounded with evil, and thy tongue framed deceits.
Ağzını kötülük için kullanıyor, Dilini yalana koşuyorsun.
20 Sitting thou didst speak against thy brother, and didst lay a scandal against thy mother’s son:
Oturup kardeşine karşı konuşur, Annenin oğluna kara çalarsın.
21 These things hast thou done, and I was silent. Thou thoughtest unjustly that I should be like to thee: but I will reprove thee, and set before thy face.
Sen bunları yaptın, ben sustum, Beni kendin gibi sandın. Seni azarlıyorum, Suçlarını gözünün önüne seriyorum.
22 Understand these things, you that forget God; lest he snatch you away, and there be none to deliver you.
“Dikkate alın bunu, ey Tanrı'yı unutan sizler! Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.
23 The sacrifice of praise shall glorify me: and there is the way by which I will shew him the salvation of God.
Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir; Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.”
