< Psalms 49 >

1 Unto the end, a psalm for the sons of Core. Hear these things, all ye nations: give ear, all ye inhabitants of the world.
برای سالار مغنیان. مزمور بنی قورح ای تمامی قوم‌ها این را بشنوید! ای جمیع سکنه ربع مسکون این را گوش گیرید!۱
2 All you that are earthborn, and you sons of men: both rich and poor together.
‌ای عوام و خواص! ای دولتمندان وفقیران جمیع!۲
3 My mouth shall speak wisdom: and the meditation of my heart understanding.
زبانم به حکمت سخن می‌راند وتفکر دل من فطانت است.۳
4 I will incline my ear to a parable; I will open my proposition on the psaltery.
گوش خود را به مثلی فرا می‌گیرم. معمای خویش را بر بربط می‌گشایم.۴
5 Why shall I fear in the evil day? the iniquity of my heel shall encompass me.
چرا در روزهای بلا ترسان باشم، چون گناه پاشنه هایم مرا احاطه می‌کند؛۵
6 They that trust in their own strength, and glory in the multitude of their riches,
آنانی که بر دولت خود اعتماد دارند و بر کثرت توانگری خویش فخر می‌نمایند.۶
7 No brother can redeem, nor shall man redeem: he shall not give to God his ransom,
هیچ‌کس هرگز برای برادر خودفدیه نخواهد داد و کفاره او را به خدا نخواهد بخشید.۷
8 Nor the price of the redemption of his soul: and shall labour for ever,
زیرا فدیه جان ایشان گران بهاست و ابد بدان نمی توان رسید۸
9 And shall still live unto the end.
تا زنده بماند تا ابدالاباد وفساد را نبیند.۹
10 He shall not see destruction, when he shall see the wise dying: the senseless and the fool shall perish together: And they shall leave their riches to strangers:
زیرا می‌بیند که حکیمان می‌میرند. و جاهلان و ابلهان با هم هلاک می‌گردند و دولت خود را برای دیگران ترک می‌کنند.۱۰
11 And their sepulchres shall be their houses for ever. Their dwelling places to all generations: they have called their lands by their names.
فکر دل ایشان این است که خانه های ایشان دائمی باشد و مسکنهای ایشان دوربه دور؛ و نامهای خود را بر زمینهای خود می‌نهند.۱۱
12 And man when he was in honour did not understand; he is compared to senseless beasts, and is become like to them.
لیکن انسان در حرمت باقی نمی ماند، بلکه مثل بهایم است که هلاک می‌شود.۱۲
13 This way of theirs is a stumblingblock to them: and afterwards they shall delight in their mouth.
این طریقه ایشان، جهالت ایشان است و اعقاب ایشان سخن ایشان را می‌پسندند، سلاه.۱۳
14 They are laid in hell like sheep: death shall feed upon them. And the just shall have dominion over them in the morning; and their help shall decay in hell from their glory. (Sheol h7585)
مثل گوسفندان درهاویه رانده می‌شوند و موت ایشان را شبانی می‌کند و صبحگاهان راستان بر ایشان حکومت خواهند کرد و جمال ایشان در هاویه پوسیده خواهد شد تا مسکنی برای آن نباشد. (Sheol h7585)۱۴
15 But God will redeem my soul from the hand of hell, when he shall receive me. (Sheol h7585)
لیکن خدا جان مرا از دست هاویه نجات خواهد دادزیرا که مرا خواهد گرفت، سلاه. (Sheol h7585)۱۵
16 Be not thou afraid, when a man shall be made rich, and when the glory of his house shall be increased.
پس ترسان مباش، چون کسی دولتمندگردد و جلال خانه او افزوده شود!۱۶
17 For when he shall die he shall take nothing away; nor shall his glory descend with him.
زیرا چون بمیرد چیزی از آن نخواهد برد و جلالش در عقب او فرو نخواهد رفت.۱۷
18 For in his lifetime his soul will be blessed: and he will praise thee when thou shalt do well to him.
زیرا در حیات خود، خویشتن را مبارک می‌خواند. و چون بر خوداحسان می‌کنی، مردم ترا می‌ستایند.۱۸
19 He shall go in to the generations of his fathers: and he shall never see light.
لیکن به طبقه پدران خود خواهد پیوست که نور را تا به ابدنخواهند دید.۱۹
20 Man when he was in honour did not understand: he hath been compared to senseless beasts, and made like to them.
انسانی که در حرمت است وفهم ندارد، مثل بهایم است که هلاک می‌شود.۲۰

< Psalms 49 >