Psalms 44

1 Unto the end, for the sons of Core, to give understanding. We have heard, O God, with our ears: our fathers have declared to us, The work, thou hast wrought in their days, and in the days of old.

Narinig namin ng aming mga pakinig, Oh Dios, isinaysay sa amin ng aming mga magulang, kung anong gawa ang iyong ginawa sa kanilang mga kaarawan, ng mga kaarawan ng una.

2 Thy hand destroyed the Gentiles, and thou plantedst them: thou didst afflict the people and cast them out.

Iyong itinaboy ng iyong kamay ang mga bansa, nguni't itinatag mo (sila) iyong dinalamhati ang mga bayan, nguni't iyong pinangalat (sila)

3 For they got not the possession of the land by their own sword: neither did their own arm save them. But thy right hand and thy arm, and the light of thy countenance: because thou wast pleased with them.

Sapagka't hindi nila tinamo ang lupain na pinakaari sa pamamagitan ng kanilang sariling tabak, ni iniligtas man (sila) ng kanilang sariling kamay: kundi ng iyong kanan, at ng iyong bisig, at ng liwanag ng iyong mukha, sapagka't iyong nilingap (sila)

4 Thou art thyself my king and my God, who commandest the saving of Jacob.

Ikaw ang aking Hari, Oh Dios: magutos ka ng kaligtasan sa Jacob.

5 Through thee we will push down our enemies with the horn: and through thy name we will despise them that rise up against us.

Dahil sa iyo'y itutulak namin ang aming mga kaaway: sa iyong pangalan ay yayapakan namin (sila) na nagsisibangon laban sa amin.

6 For I will not trust in my bow: neither shall my sword save me.

Sapagka't hindi ako titiwala sa aking busog, ni ililigtas man ako ng aking tabak.

7 But thou hast saved us from them that afflict us: and hast put them to shame that hate us.

Nguni't iniligtas mo kami sa aming mga kaaway, at inilagay mo (sila) sa kahihiyan na nangagtatanim sa amin.

8 In God shall we glory all the day long: and in thy name we will give praise for ever.

Sa Dios ay naghahambog kami buong araw, at mangagpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailan man. (Selah)

9 But now thou hast cast us off, and put us to shame: and thou, O God, wilt not go out with our armies.

Nguni't ngayo'y itinakuwil mo kami, at inilagay mo kami sa kasiraang puri; at hindi ka lumalabas na kasama ng aming mga hukbo.

10 Thou hast made us turn our back to our enemies: and they that hated us plundered for themselves.

Iyong pinatatalikod kami sa kaaway: at silang nangagtatanim sa amin ay nagsisisamsam ng sa ganang kanilang sarili.

11 Thou hast given us up like sheep to be eaten: thou hast scattered us among the nations.

Iyong ibinigay kaming gaya ng mga tupa na pinaka pagkain; at pinangalat mo kami sa mga bansa.

12 Thou hast sold thy people for no price: and there was no reckoning in the exchange of them.

Iyong ipinagbibili ang iyong bayan na walang bayad, at hindi mo pinalago ang iyong kayamanan sa pamamagitan ng kanilang halaga.

13 Thou hast made us a reproach to our neighbours, a scoff and derision to them that are round about us.

Ginawa mo kaming katuyaan sa aming mga kapuwa, isang kasabihan at kadustaan nila na nangasa palibot namin.

14 Thou hast made us a byword among the Gentiles: a shaking of the head among the people.

Iyong ginawa kaming kawikaan sa gitna ng mga bansa, at kaugaan ng ulo sa gitna ng mga bayan.

15 All the day long my shame is before me: and the confusion of my face hath covered me,

Buong araw ay nasa harap ko ang aking kasiraang puri, at ang kahihiyan ng aking mukha ay tumakip sa akin,

16 At the voice of him that reproacheth and detracteth me: at the face of the enemy and persecutor.

Dahil sa tinig niya na dumuduwahagi at tumutungayaw; dahil sa kaaway at sa manghihiganti.

17 All these things have come upon us, yet we have not forgotten thee: and we have not done wickedly in they covenant.

Lahat ng ito'y dumating sa amin; gayon ma'y hindi namin kinalimutan ka, ni gumawa man kami na may karayaan sa iyong tipan.

18 And our heart hath not turned back: neither hast thou turned aside our steps from thy way.

Ang aming puso ay hindi tumalikod, ni ang amin mang mga hakbang ay humiwalay sa iyong daan;

19 For thou hast humbled us in the place of affliction: and the shadow of death hath covered us.

Na kami ay iyong lubhang nilansag sa dako ng mga chakal, at tinakpan mo kami ng lilim ng kamatayan.

20 If we have forgotten the name of our God, and if we have spread forth our hands to a strange god:

Kung aming nilimot ang pangalan ng aming Dios, O aming iniunat ang aming mga kamay sa ibang dios;

21 Shall not God search out these things: for he knoweth the secrets of the heart.

Hindi ba sisiyasatin ito ng Dios? Sapagka't nalalaman niya ang mga lihim ng puso.

22 Because for thy sake we are killed all the day long: we are counted as sheep for the slaughter.

Oo, dahil sa iyo ay pinapatay kami buong araw; kami ay nabilang na parang mga tupa sa patayan.

23 Arise, why sleepest thou, O Lord? arise, and cast us not off to the end.

Ikaw ay gumising, bakit ka natutulog, Oh Panginoon? Ikaw ay bumangon, huwag mo kaming itakuwil magpakailan man.

24 Why turnest thou face away? and forgettest our want and our trouble?

Bakit mo ikinukubli ang iyong mukha, at kinalilimutan mo ang aming kadalamhatian at aming kapighatian?

25 For our soul is humbled down to the dust: our belly cleaveth to the earth.

Sapagka't ang aming kaluluwa ay nakasubsob sa alabok: ang aming katawan ay nadidikit sa lupa.

26 Arise, O Lord, help us and redeem us for thy name’s sake.

Ikaw ay bumangon upang kami ay tulungan, at tubusin mo kami dahil sa iyong kagandahang-loob.