Psalms 44
1 Unto the end, for the sons of Core, to give understanding. We have heard, O God, with our ears: our fathers have declared to us, The work, thou hast wrought in their days, and in the days of old.
| برای رهبر سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح. ای خدا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجدادمان برای ما تعریف کرده‌اند که تو در گذشته چه کارهای شگفت‌انگیزی برای آنان انجام داده‌ای. |
2 Thy hand destroyed the Gentiles, and thou plantedst them: thou didst afflict the people and cast them out.
| تو به دست خود قومهای بت‌پرست را از این سرزمین بیرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بین بردی، اما بنی‌اسرائیل را در سرزمین موعود تثبیت نمودی. |
3 For they got not the possession of the land by their own sword: neither did their own arm save them. But thy right hand and thy arm, and the light of thy countenance: because thou wast pleased with them.
| قوم تو به زور شمشیر این سرزمین را تسخیر نکردند و به قدرت بازوی خویش نجات نیافتند، بلکه قدرت و توانایی تو و اطمینان به حضور تو ایشان را رهانید، زیرا از ایشان خرسند بودی. |
4 Thou art thyself my king and my God, who commandest the saving of Jacob.
| ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اکنون نیز قوم خود اسرائیل را پیروز گردان. |
5 Through thee we will push down our enemies with the horn: and through thy name we will despise them that rise up against us.
| ما با کمک تو دشمنان خود را شکست خواهیم داد و به نام تو کسانی را که بر ضد ما برخاسته‌اند، پایمال خواهیم کرد. |
6 For I will not trust in my bow: neither shall my sword save me.
| امید من به تیر و کمانم نیست، و نه به شمشیرم که مرا نجات دهد، |
7 But thou hast saved us from them that afflict us: and hast put them to shame that hate us.
| زیرا این تو بودی که ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را که از ما متنفر بودند شکست دادی. |
8 In God shall we glory all the day long: and in thy name we will give praise for ever.
| برای همیشه تو را ستایش خواهیم کرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهیم بود. |
9 But now thou hast cast us off, and put us to shame: and thou, O God, wilt not go out with our armies.
| اما اکنون تو ما را دور انداخته‌ای و رسوا ساخته‌ای؛ دیگر لشکرهای ما را در جنگ کمک نمی‌کنی. |
10 Thou hast made us turn our back to our enemies: and they that hated us plundered for themselves.
| تو ما را در مقابل دشمنان شکست داده‌ای و آنها اکنون ما را غارت می‌کنند. |
11 Thou hast given us up like sheep to be eaten: thou hast scattered us among the nations.
| ما را همچون گوسفندان به کشتارگاه فرستاده‌ای و در میان قومهای خدانشناس پراکنده ساخته‌ای. |
12 Thou hast sold thy people for no price: and there was no reckoning in the exchange of them.
| تو قوم برگزیده‌ات را ارزان فروخته‌ای و از فروش آنها سودی نبرده‌ای. |
13 Thou hast made us a reproach to our neighbours, a scoff and derision to them that are round about us.
| ما را نزد همسایگان خوار ساخته‌ای و ما مورد تمسخر و توهین اطرافیان قرار گرفته‌ایم. |
14 Thou hast made us a byword among the Gentiles: a shaking of the head among the people.
| ما را در میان قومهای خدانشناس انگشت‌نما ساخته‌ای و آنها ما را به باد ریشخند گرفته‌اند. |
15 All the day long my shame is before me: and the confusion of my face hath covered me,
| از تحقیر دائمی آنها گریزی نیست؛ صورتهای ما از شرم پوشیده شده است. |
16 At the voice of him that reproacheth and detracteth me: at the face of the enemy and persecutor.
| از هر سو دشنامهای مخالفان به گوش ما می‌رسد و در برابر خود دشمنان انتقامجو را می‌بینیم. |
17 All these things have come upon us, yet we have not forgotten thee: and we have not done wickedly in they covenant.
| این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده‌ایم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکسته‌ایم. |
18 And our heart hath not turned back: neither hast thou turned aside our steps from thy way.
| نسبت به تو دلسرد نشده‌ایم و از راه تو منحرف نگشته‌ایم. |
19 For thou hast humbled us in the place of affliction: and the shadow of death hath covered us.
| با وجود این، تو ما را در میان حیوانات وحشی رها نموده‌ای و با مرگ روبرو ساخته‌ای. |
20 If we have forgotten the name of our God, and if we have spread forth our hands to a strange god:
| اگر ما نام خدای خود را فراموش می‌کردیم و دستهای خود را به سوی بتها دراز می‌کردیم، |
21 Shall not God search out these things: for he knoweth the secrets of the heart.
| آیا خدا که اسرار دل هر کس را می‌داند، این را نمی‌دانست؟ |
22 Because for thy sake we are killed all the day long: we are counted as sheep for the slaughter.
| تو می‌دانی که ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو می‌شویم و با ما همچون گوسفندانی که باید قربانی شوند رفتار می‌کنند. |
23 Arise, why sleepest thou, O Lord? arise, and cast us not off to the end.
| ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ بیدار شو و ما را تا ابد دور نیانداز! |
24 Why turnest thou face away? and forgettest our want and our trouble?
| چرا روی خود را از ما برمی‌گردانی و ذلت و خواری ما را نادیده می‌گیری؟ |
25 For our soul is humbled down to the dust: our belly cleaveth to the earth.
| اینک به خاک افتاده و مغلوب شده‌ایم. |
26 Arise, O Lord, help us and redeem us for thy name’s sake.
| برخیز و به کمک ما بشتاب و ما را نجات ده زیرا تو سراسر، رحمت و محبتی! |
