Psalms 31
1 Unto the end, a psalm for David, in an ecstasy. In thee, O Lord, have I hoped, let me never be confounded: deliver me in thy justice.
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ya RAB, sana sığınıyorum. Utandırma beni hiçbir zaman! Adaletinle kurtar beni!
2 Bow down thy ear to me: make haste to deliver me. Be thou unto me a God, a protector, and a house of refuge, to save me.
Kulak ver bana, Çabuk yetiş, kurtar beni; Bir kaya ol bana sığınmam için, Güçlü bir kale ol kurtulmam için!
3 For thou art my strength and my refuge; and for thy name’s sake thou wilt lead me, and nourish me.
Madem kayam ve kalem sensin, Öncülük et, yol göster bana Kendi adın uğruna.
4 Thou wilt bring me out of this snare, which they have hidden for me: for thou art my protector.
Bana kurdukları tuzaktan uzak tut beni, Çünkü sığınağım sensin.
5 Into thy hands I commend my spirit: thou hast redeemed me, O Lord, the God of truth.
Ruhumu ellerine bırakıyorum, Ya RAB, sadık Tanrı, kurtar beni.
6 Thou hast hated them that regard vanities, to no purpose. But I have hoped in the Lord:
Değersiz putlara bel bağlayanlardan tiksinirim, RAB'be güvenirim ben.
7 I will be glad and rejoice in thy mercy. For thou best regarded my humility, thou hast saved my soul out of distresses.
Sadakatinden ötürü sevinip coşacağım, Çünkü düşkün halimi görüyor, Çektiğim sıkıntıları biliyorsun,
8 And thou hast not shut me up in the hands of the enemy: thou hast set my feet in a spacious place.
Beni düşman eline düşürmedin, Bastığım yerleri genişlettin.
9 Have mercy on me, O Lord, for I am afflicted: my eye is troubled with wrath, my soul, and my belly:
Acı bana, ya RAB, sıkıntıdayım, Üzüntü gözümü, canımı, içimi kemiriyor.
10 For my life is wasted with grief: and my years in sighs. My strength is weakened through poverty and my bones are disturbed.
Ömrüm acıyla, Yıllarım iniltiyle tükeniyor, Suçumdan ötürü gücüm zayıflıyor, Kemiklerim eriyor.
11 I am become a reproach among all my enemies, and very much to my neighbours; and a fear to my acquaintance. They that saw me without fled from me.
Düşmanlarım yüzünden rezil oldum, Özellikle komşularıma. Tanıdıklarıma dehşet salar oldum; Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.
12 I am forgotten as one dead from the heart. I am become as a vessel that is destroyed.
Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum, Kırılmış bir çömleğe döndüm.
13 For I have heard the blame of many that dwell round about. While they assembled together against me, they consulted to take away my life.
Birçoğunun fısıldaştığını duyuyorum, Her yer dehşet içinde, Bana karşı anlaştılar, Canımı almak için düzen kurdular.
14 But I have put my trust in thee, O Lord: I said: Thou art my God.
Ama ben sana güveniyorum, ya RAB, “Tanrım sensin!” diyorum.
15 My lots are in thy hands. Deliver me out of the hands of my enemies; and from them that persecute me.
Hayatım senin elinde, Kurtar beni düşmanlarımın pençesinden, Ardıma düşenlerden.
16 Make thy face to shine upon thy servant; save me in thy mercy.
Yüzün kulunu aydınlatsın, Sevgi göster, kurtar beni!
17 Let me not be confounded, O Lord, for I have called upon thee. Let the wicked be ashamed, and be brought down to hell. (Sheol h7585)
Utandırma beni, ya RAB, sana sesleniyorum; Kötüler utansın, ölüler diyarında sesleri kesilsin. (Sheol h7585)
18 Let deceitful lips be made dumb. Which speak iniquity against the just, with pride and abuse.
Sussun o yalancı dudaklar; Doğru insana karşı Gururla, tepeden bakarak, Küçümseyerek konuşan dudaklar.
19 O how great is the multitude of thy sweetness, O Lord, which thou hast hidden for them that fear thee! Which thou hast wrought for them that hope in thee, in the sight of the sons of men.
İyiliğin ne büyüktür, ya RAB, Onu senden korkanlar için saklarsın, Herkesin gözü önünde, Sana sığınanlara iyi davranırsın.
20 Thou shalt hide them in the secret of thy face, from the disturbance of men. Thou shalt protect them in thy tabernacle from the contradiction of tongues.
İnsanların düzenlerine karşı, Koruyucu huzurunla üzerlerine kanat gerersin; Saldırgan dillere karşı Onları çardağında gizlersin.
21 Blessed be the Lord, for he hath shewn his wonderful mercy to me in a fortified city.
RAB'be övgüler olsun, Kuşatılmış bir kentte Sevgisini bana harika biçimde gösterdi.
22 But I said in the excess of my mind: I am cast away from before thy eyes. Therefore thou hast heard the voice of my prayer, when I cried to thee.
Telaş içinde demiştim ki, “Huzurundan atıldım!” Ama yardıma çağırınca seni, Yalvarışımı işittin.
23 O love the Lord, all ye his saints: for the Lord will require truth, and will repay them abundantly that act proudly.
RAB'bi sevin, ey O'nun sadık kulları! RAB kendisine bağlı olanları korur, Büyüklenenlerin ise tümüyle hakkından gelir.
24 Do ye manfully, and let your heart be strengthened, all ye that hope in the Lord.
Ey RAB'be umut bağlayanlar, Güçlü ve yürekli olun!
