< Psalms 2 >
1 Why have the Gentiles raged, and the people devised vain things?
Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?
2 The kings of the earth stood up, and the princes met together, against the Lord and against his Christ.
Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB'be ve meshettiği krala karşı.
3 Let us break their bonds asunder: and let us cast away their yoke from us.
“Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”
4 He that dwelleth in heaven shall laugh at them: and the Lord shall deride them.
Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.
5 Then shall he speak to them in his anger, and trouble them in his rage.
Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor
6 But I am appointed king by him over Sion his holy mountain, preaching his commandment.
Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon'a oturttum” diyor.
7 The Lord hath said to me: Thou art my son, this day have I begotten thee.
RAB'bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.
8 Ask of me, and I will give thee the Gentiles for thy inheritance, and the utmost parts of the earth for thy possession.
Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.
9 Thou shalt rule them with a rod of iron, and shalt break them in pieces like a potter’s vessel.
Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”
10 And now, O ye kings, understand: receive instruction, you that judge the earth.
Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!
11 Serve ye the Lord with fear: and rejoice unto him with trembling.
RAB'be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.
12 Embrace discipline, lest at any time the Lord be angry, and you perish from the just way. When his wrath shall be kindled in a short time, blessed are all they that trust in him.
Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O'na sığınanlara!