Psalms 17
1 The prayer of David. Hear, O Lord, my justice: attend to my supplication. Give ear unto my prayer, which proceedeth not from deceitful lips.
Drottinn, ó hjálpa þú mér, því að ég er heiðvirður og breytni mín réttlát. Hlustaðu þegar ég hrópa til þín!
2 Let my judgment come forth from thy countenance: let thy eyes behold the things that are equitable.
Úrskurða mig réttlátan svo að allir heyri, þú réttvísi Drottinn.
3 Thou hast proved my heart, and visited it by night, thou hast tried me by fire: and iniquity hath not been found in me.
Þú hefur prófað mig, já jafnvel um nætur, en engar illar hugsanir fundið hjá mér, né vond orð mér á vörum.
4 That my mouth may not speak the works of men: for the sake of the words of thy lips, I have kept hard ways.
Boðorðum þínum hef ég hlýtt og forðast félagsskap við illmenni og rudda.
5 Perfect thou my goings in thy paths: that my footsteps be not moved.
Ég hef fylgt leiðsögn þinni og ekki farið villur vegar.
6 I have cried to thee, for thou, O God, hast heard me: O incline thy ear unto me, and hear my words.
Ég ákalla þig því að ég veit að þú svarar mér! Já, hlustaðu á bæn mína.
7 Shew forth thy wonderful mercies; thou who savest them that trust in thee.
Sýndu mér kærleika þinn og náð, þú sem frelsar hina ofsóttu.
8 From them that resist thy right hand keep me, as the apple of thy eye. Protect me under the shadow of thy wings.
Vernda mig eins og sjáaldur augans. Hyl mig í skjóli vængja þinna.
9 From the face of the wicked who have afflicted me. My enemies have surrounded my soul:
Óvinir mínir umkringja mig með morðsvip í augum.
10 They have shut up their fat: their mouth hath spoken proudly.
Þeir eru óguðlegir og beita mig ofbeldi. Hlustaðu á tal þeirra! Hvílíkur hroki!
11 They have cast me forth and now they have surrounded me: they have set their eyes bowing down to the earth.
Þeir koma nær og nær, ákveðnir í að troða mig undir.
12 They have taken me, as a lion prepared for the prey; and as a young lion dwelling in secret places.
Þeir líkjast gráðugum ljónum sem vilja rífa mig á hol – ungum ljónum sem liggja í leyni og bíða eftir bráð.
13 Arise, O Lord, disappoint him and supplant him; deliver my soul from the wicked one: thy sword
Drottinn, rís þú upp og hastaðu á þá! Rektu þá frá!
14 From the enemies of thy hand. O Lord, divide them from the few of the earth in their life: their belly is filled from thy hidden stores. They are full of children: and they have left to their little ones the rest of their substance.
Komdu og frelsaðu mig frá hinum óguðlegu sem aðeins leita jarðnesks ávinnings, þeim sem þú hefur gefið auð og völd og ótal afkomendur.
15 But as for me, I will appear before thy sight in justice: I shall be satisfied when thy glory shall appear.
En ég sækist ekki eftir veraldlegum auði, heldur því að þekkja þig og lifa réttvíslega – vera sáttur við þig. Ég vil hugsa um þig jafnt á degi sem nóttu og þegar ég vakna mun ég sjá auglit þitt og gleðjast!
