< Psalms 16 >

1 The inscription of a title to David himself. Preserve me, O Lord, for I have put trust in thee.
غزل داوود. ای خدا، از من محافظت فرما، زیرا که به تو پناه آورده‌ام.
2 I have said to the Lord, thou art my God, for thou hast no need of my goods.
به خداوند گفتم: «تو خداوند من هستی و من جز تو هیچ چیز خوب ندارم.»
3 To the saints, who are in his land, he hath made wonderful all my desires in them.
بزرگان واقعی دنیا کسانی هستند که به تو ایمان دارند، و ایشان مایهٔ شادی من می‌باشند.
4 Their infirmities were multiplied: afterwards they made haste. I will not gather together their meetings for blood offerings: nor will I be mindful of their names by my lips.
آنان که به دنبال خدایان دیگر می‌روند دچار دردهای زیادی خواهند شد. من برای این خدایان قربانی نخواهم کرد و حتی نام آنها را بر زبان نخواهم آورد.
5 The Lord is the portion of my inheritance and of my cup: it is thou that wilt restore my inheritance to me.
ای خداوند، تو همه چیز من هستی! تو پیالۀ برکت من هستی! آنچه دارم، در تو محفوظ است.
6 The lines are fallen unto me in goodly places: for my inheritance is goodly to me.
زمینی که به من بخشیده‌ای زمینی است دلپذیر. چه میراثی عالی به من داده‌ای!
7 I will bless the Lord, who hath given me understanding: moreover my reins also have corrected me even till night.
خداوند را شکر می‌کنم که مرا راهنمایی می‌کند و حتی شب هنگام نیز مرا تعلیم می‌دهد.
8 I set the Lord always in my sight: for he is at my right hand, that I be not moved.
خداوند را همیشه پیش روی خود می‌دارم. او در کنار من است و هیچ چیز نمی‌تواند مرا بلرزاند.
9 Therefore my heart hath been glad, and my tongue hath rejoiced: moreover my flesh also shall rest in hope.
پس دلم شاد است و زبانم در وجد؛ بدنم نیز در امنیت ساکن است.
10 Because thou wilt not leave my soul in hell; nor wilt then give thy holy one to see corruption. (Sheol h7585)
زیرا تو جان مرا در چنگال مرگ رها نخواهی کرد و نخواهی گذاشت قُدّوسِ تو در قبر بپوسد. (Sheol h7585)
11 Thou hast made known to me the ways of life, thou shalt fill me with joy with thy countenance: at thy right hand are delights even to the end.
تو راه حیات را به من نشان خواهی داد. حضور تو مرا از شادی لبریز می‌کند و بودن در کنار تو به من لذتی جاودانی می‌بخشد.

< Psalms 16 >