Psalms 147
1 Praise ye the Lord, because psalm is good: to our God be joyful and comely praise.
RAB'be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız'ı ilahilerle övmek! O'na övgü yaraşır.
2 The Lord buildeth up Jerusalem: he will gather together the dispersed of Israel.
RAB yeniden kuruyor Yeruşalim'i, Bir araya topluyor İsrail'in sürgünlerini.
3 Who healeth the broken of heart, and bindeth up their bruises.
O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.
4 Who telleth the number of the stars: and calleth them all by their names.
Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.
5 Great is our Lord, and great is his power: and of his wisdom there is no number.
Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.
6 The Lord lifteth up the meek, and bringeth the wicked down even to the ground.
RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.
7 Sing ye to the Lord with praise: sing to our God upon the harp.
RAB'be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız'ı lirle, ilahilerle övün.
8 Who covereth the heaven with clouds, and prepareth rain for the earth. Who maketh grass to grow on the mountains, and herbs for the service of men.
O'dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.
9 Who giveth to beasts their food: and to the young ravens that call upon him.
O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.
10 He shall not delight in the strength of the horse: nor take pleasure in the legs of a man.
Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.
11 The Lord taketh pleasure in them that fear him: and in them that hope in his mercy.
RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.
12 Praise the Lord, O Jerusalem: praise thy God, O Sion.
RAB'bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın'a övgüler sun, ey Siyon!
13 Because he hath strengthened the bolts of thy gates, he hath blessed thy children within thee.
Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.
14 Who hath placed peace in thy borders: and filleth thee with the fat of corn.
Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.
15 Who sendeth forth his speech to the earth: his word runneth swiftly.
Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.
16 Who giveth snow like wool: scattereth mists like ashes.
Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.
17 He sendeth his crystal like morsels: who shall stand before the face of his cold?
Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?
18 He shall send out his word, and shall melt them: his wind shall blow, and the waters shall run.
Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.
19 Who declareth his word to Jacob: his justices and his judgments to Israel.
Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail'e bildirir.
20 He hath not done in like manner to every nation: and his judgments he hath not made manifest to them. Alleluia.
Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O'nun ilkelerini bilmezler. RAB'be övgüler sunun!
