Psalms 141

1 I have cried to the, O Lord, hear me: hearken to my voice, when I cry to thee.

Drottinn, þú hefur hlustað á bæn mína, svaraðu mér fljótt! Heyr þegar ég hrópa til þín eftir hjálp.

2 Let my prayer be directed as incense in thy sight; the lifting up of my hands, as evening sacrifice.

Líttu á bæn mína sem kvöldfórn, eins og reykelsi sem stígur upp til þín.

3 Set a watch, O Lord, before my mouth: and a door round about my lips.

Hjálpaðu mér, Drottinn, að gæta munns míns – innsiglaðu varir mínar!

4 Incline not my heart to evil words; to make excuses in sins. With men that work iniquity: and I will not communicate with the choicest of them.

Frelsaðu mig frá löngun í hið illa. Forðaðu mér frá félagsskap við syndara og þeirra vondu verkum. Láttu mig sneiða hjá svallveislum þeirra.

5 The just shall correct me in mercy, and shall reprove me: but let not the oil of the sinner fatten my head. For my prayer also shall still be against the things with which they are well pleased:

Hirting frá guðhræddum manni er mér til góðs – hún er áhrifaríkt læknislyf! Ég vil ekki hlusta á hrós vondra manna. Ég bið gegn illsku þeirra og svikum.

6 Their judges falling upon the rock have been swallowed up. They shall hear my words, for they have prevailed:

Þegar foringjar þeirra fá sinn dóm, þegar þeim verður hrint fram af kletti,

7 As when the thickness of the earth is broken up upon the ground: Our bones are scattered by the side of hell. (Sheol h7585)

þá munu menn þessir hlusta á viðvörun mína og skilja að ég vildi þeim vel. (Sheol h7585)

8 But o to thee, O Lord, Lord, are my eyes: in thee have I put my trust, take not away my soul.

Drottinn, ég horfi til þín í von um hjálp. Þú ert skjól mitt. Láttu þá ekki tortíma mér.

9 Keep me from the snare, which they have laid for me, and from the stumblingblocks of them that work iniquity.

Forðaðu mér frá gildrum þeirra.

10 The wicked shall fall in his net: I am alone until I pass.

Hinir óguðlegu falli í eigin net, en ég sleppi heill á húfi.