Psalms 139
1 Lord, thou hast proved me, and known me:
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
2 Thou hast know my sitting down, and my rising up.
Oturup kalkışımı bilirsin, Niyetimi uzaktan anlarsın.
3 Thou hast understood my thoughts afar off: my path and my line thou hast searched out.
Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin, Bütün yaptıklarımdan haberin var.
4 And thou hast foreseen all my ways: for there is no speech in my tongue.
Daha sözü ağzıma almadan, Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
5 Behold, O Lord, thou hast known all things, the last and those of old: thou hast formed me, and hast laid thy hand upon me.
Beni çepeçevre kuşattın, Elini üzerime koydun.
6 Thy knowledge is become wonderful to me: it is high, and I cannot reach to it.
Kaldıramam böylesi bir bilgiyi, Başa çıkamam, erişemem.
7 Whither shall I go from thy spirit? or whither shall I flee from thy face?
Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan, Nereye kaçabilirim huzurundan?
Göklere çıksam, oradasın, Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın. (Sheol h7585)
9 If I take my wings early in the morning, and dwell in the uttermost parts of the sea:
Seherin kanatlarını alıp uçsam, Denizin ötesine konsam,
10 Even there also shall thy hand lead me: and thy right hand shall hold me.
Orada bile elin yol gösterir bana, Sağ elin tutar beni.
11 And I said: Perhaps darkness shall cover me: and night shall be my light in my pleasures.
Desem ki, “Karanlık beni kaplasın, Çevremdeki aydınlık geceye dönsün.”
12 But darkness shall not be dark to thee, and night shall be light as day: the darkness thereof, and the light thereof are alike to thee.
Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için, Gece, gündüz gibi ışıldar, Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
13 For thou hast possessed my reins: thou hast protected me from my mother’s womb.
İç varlığımı sen yarattın, Annemin rahminde beni sen ördün.
14 I will praise thee, for thou art fearfully magnified: wonderful are thy works, and my soul knoweth right well.
Sana övgüler sunarım, Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım. Ne harika işlerin var! Bunu çok iyi bilirim.
15 My bone is not hidden from thee, which thou hast made in secret: and my substance in the lower parts of the earth.
Gizli yerde yaratıldığımda, Yerin derinliklerinde örüldüğümde, Bedenim senden gizli değildi.
16 Thy eyes did see my imperfect being, and in thy book all shall be written: days shall be formed, and no one in them.
Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni; Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, Hepsi senin kitabına yazılmıştı.
17 But to me thy friends, O God, are made exceedingly honourable: their principality is exceedingly strengthened.
Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı, Sayıları ne çok!
18 I will number them, and they shall be multiplied above the sand: I rose up and am still with thee.
Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam. Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.
19 If thou wilt kill the wicked, O God: ye men of blood, depart from me:
Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen! Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!
20 Because you say in thought: They shall receive thy cities in vain.
Çünkü senin için kötü konuşuyorlar, Adını kötüye kullanıyor düşmanların.
21 Have I not hated them, O Lord, that hated thee: and pine away because of thy enemies?
Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden? Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?
22 I have hated them with a perfect hatred: and they are become enemies to me.
Onlardan tümüyle nefret ediyor, Onları düşman sayıyorum.
23 Prove me, O God, and know my heart: examine me, and know my paths.
Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi, Sına beni, öğren kaygılarımı.
24 And see if there be in me the way of iniquity: and lead me in the eternal way.
Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı, Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!
