Psalms 130

1 Out of the depths I have cried to thee, O Lord:

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

2 Lord, hear my voice. Let thy ears be attentive to the voice of my supplication.

خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!

3 If thou, O Lord, wilt mark iniquities: Lord, who shall stand it.

ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟

4 For with thee there is merciful forgiveness: and by reason of thy law, I have waited for thee, O Lord. My soul hath relied on his word:

اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.

5 My soul hath hoped in the Lord.

من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.

6 From the morning watch even until night, let Israel hope in the Lord.

آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.

7 Because with the Lord there is mercy: and with him plentiful redemption.

ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.

8 And he shall redeem Israel from all his iniquities.

خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.