Psalms 129

1 Often have they fought against me from my youth, let Israel now say.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

2 Often have they fought against me from my youth: but they could not prevail over me.

«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

3 The wicked have wrought upon my back: they have lengthened their iniquity.

ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

4 The Lord who is just will cut the necks of sinners:

اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

5 Let them all be confounded and turned back that hate Sion.

سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

6 Let them be as grass on the tops of houses: which withered before it be plucked up:

همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

7 Wherewith the mower filleth not his hand: nor he that gathereth sheaves his bosom.

و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

8 And they that have passed by have not said: The blessing of the Lord be upon you: we have blessed you in the name of the Lord.

رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»