Psalms 12

1 Unto the end; for the octave, a psalm for David. Save me, O Lord, for there is now no saint: truths are decayed from among the children of men.

Tulong, Yahweh, dahil ang mga maka-diyos ay naglaho; ang mga matatapat ay nawala.

2 They have spoken vain things every one to his neighbour: with deceitful lips, and with a double heart have they spoken.

Ang lahat ay nagsasabi ng walang kabuluhang mga salita sa kaniyang kapwa; ang lahat ay nagsasalita ng hindi matapat na papuri at may salawahang puso.

3 May the Lord destroy all deceitful lips, and the tongue that speaketh proud things.

Yahweh, putulin mo ang lahat ng labing hindi matapat ang papuri, bawat dila na nagpapahayag ng dakilang mga bagay.

4 Who have said: We will magnify our tongue; our lips are our own; who is Lord over us?

Ito ang mga nagsabing, “Sa pamamagitan ng ating dila, tayo ay mangingibabaw. Kapag ang ating mga labi ang nagsalita, sino ang maaaring maging panginoon sa atin?”

5 By reason of the misery of the needy, and the groans of the poor, now will I arise, saith the Lord. I win set him in safety; I will deal confidently in his regard.

“Dahil sa karahasan laban sa mahirap, dahil sa mga daing ng nangangailangan, ako ay babangon,” sinasabi ni Yahweh. “Magbibigay ako ng kaligtasan na kanilang hinahangad.”

6 The words of the Lord are pure words: as silver tried by the fire, purged from the earth refined seven times.

Ang mga salita ni Yahweh ay dalisay, katulad ng pilak na dinalisay sa pugon sa lupa, na tinunaw ng pitong beses.

7 Thou, O Lord, wilt preserve us: and keep us from this generation for ever.

Ikaw si Yahweh! Iniingatan mo (sila) Pinangangalagaan mo ang maka-diyos mula sa masamang salinlahing ito at magpakailanman.

8 The wicked walk round about: according to thy highness, thou best multiplied the children of men.

Ang masasama ay naglalakad sa bawat panig kapag ang masama ay naitaas sa mga anak ng mga tao.