Psalms 110

1 The Lord said to my Lord: Sit thou at my right hand: Until I make thy enemies thy footstool.

مزمور داوود. خداوند به خداوند من گفت: «به دست راست من بنشین تا دشمنانت را به زیر پایت بیفکنم.»

2 The Lord will send forth the sceptre of thy power out of Sion: rule thou in the midst of thy enemies.

خداوند، پادشاهی قدرتمند تو را فراتر از اورشلیم گسترش خواهد داد تا در میان دشمنانت حکمرانی کنی.

3 With thee is the principality in the day of thy strength: in the brightness of the saints: from the womb before the day star I begot thee.

هنگامی که رهسپار جنگ شوی، قوم تو در لباس تقوی و پرهیزگاری، به حضورت خواهند آمد، و نیروی تو همچون شبنم صبحگاهی هر روز تازه‌تر خواهد شد.

4 The Lord hath sworn, and he will not repent: Thou art a priest for ever according to the order of Melchisedech.

خداوند سوگند خورده است و از آن برنخواهد گشت که: «تو تا ابد کاهن هستی، تو تا ابد کاهن هستی، کاهنی همانند مِلکیصدق.»

5 The Lord at thy right hand hath broken kings in the day of his wrath.

خداوند که به دست راست توست در روز غضب خود، پادشاهان را شکست خواهد داد.

6 He shall judge among nations, he shall fill ruins: he shall crush the heads in the land of the many.

او قومها را داوری خواهد کرد، و میدانهای جنگ را از اجساد کشته‌شدگان پر خواهد ساخت و در سراسر دنیا، پادشاهان را مغلوب خواهد کرد.

7 He shall drink of the torrent in the way: therefore shall he lift up the head.

او از نهر سر راهش خواهد نوشید و نیروی تازه گرفته، سربلند و پیروز خواهد ایستاد.