< Psalms 110 >

1 The Lord said to my Lord: Sit thou at my right hand: Until I make thy enemies thy footstool.
مزمور داود یهوه به خداوند من گفت: «به‌دست راست من بنشین تا دشمنانت را پای انداز تو سازم.»۱
2 The Lord will send forth the sceptre of thy power out of Sion: rule thou in the midst of thy enemies.
خداوند عصای قوت تو را ازصهیون خواهد فرستاد. در میان دشمنان خودحکمرانی کن.۲
3 With thee is the principality in the day of thy strength: in the brightness of the saints: from the womb before the day star I begot thee.
قوم تو در روز قوت تو، هدایای تبرعی می‌باشند. در زینتهای قدوسیت، شبنم جوانی تو از رحم صحرگاه برای توست.۳
4 The Lord hath sworn, and he will not repent: Thou art a priest for ever according to the order of Melchisedech.
خداوند قسم خورده است و پشیمان نخواهدشد که «تو کاهن هستی تا ابدالاباد، به رتبه ملکیصدق.»۴
5 The Lord at thy right hand hath broken kings in the day of his wrath.
خداوند که به‌دست راست توست؛ در روز غضب خود پادشاهان را شکست خواهد داد.۵
6 He shall judge among nations, he shall fill ruins: he shall crush the heads in the land of the many.
در میان امتها داوری خواهد کرد. از لاشها پر خواهد ساخت و سر آنها را درزمین وسیع خواهد کوبید.۶
7 He shall drink of the torrent in the way: therefore shall he lift up the head.
از نهر سر راه خواهد نوشید. بنابراین سر خود را بر‌خواهدافراشت.۷

< Psalms 110 >