Psalms 108

1 A canticle of a psalm for David himself. My heart is ready, O God, my heart is ready: I will sing, and will give praise, with my glory.

Pieśń psalmu samego Dawida. Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.

2 Arise, my glory; arise, psaltery and harp: I will arise in the morning early.

Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.

3 I will praise thee, O Lord, among the people: and I will sing unto thee among the populations.

Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.

4 For thy mercy is great above the heavens: and thy truth even unto the clouds.

Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.

5 Be thou exalted, O God, above the heavens, and thy glory over all the earth:

Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.

6 That thy beloved may be delivered. Save with thy right hand and hear me.

Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.

7 God hath spoken in his holiness. I will rejoice, and I will divide Sichem and I will mete out the vale of tabernacles.

Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.

8 Galaad is mine, and Manasses is mine and Ephraim the protection of my head. Juda is my king:

Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.

9 Moab the pot of my hope. Over Edom I will stretch out my shoe: the aliens are become my friends.

Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.

10 Who will bring me into the strong city? who will lead me into Edom?

Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?

11 Wilt not thou, O God, who hast cast us off? and wilt not thou, O God, go forth with our armies?

Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?

12 O grant us help from trouble: for vain is the help of man.

Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka.

13 Through God we shall do mightily: and he will bring our enemies to nothing.

W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.