Psalms 107
1 Give glory to the Lord, for he is good: for his mercy endureth for ever.
Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
2 Let them say so that have been redeemed by the Lord, whom he hath redeemed from the hand of the enemy: and gathered out of the countries.
Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
3 From the rising and the setting of the sun, from the north and from the sea.
Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
4 They wandered in a wilderness, in a place without water: they found not the way of a city for their habitation.
Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
5 They were hungry and thirsty: their soul fainted in them.
Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
6 And they cried to the Lord in their tribulation: and he delivered them out of their distresses.
Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
7 And he led them into the right way: that they might go to a city of habitation.
Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
8 Let the mercies of the Lord give glory to him: and his wonderful works to the children of men.
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
9 For he hath satisfied the empty soul, and hath filled the hungry soul with good things.
Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
10 Such as sat in darkness and in the shadow of death: bound in want and in iron.
Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
11 Because they had exasperated the words of God: and provoked the counsel of the most High:
(Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
12 And their heart was humbled with labours: they were weakened, and their was none to help them.
— У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
13 Then they cried to the Lord in their affliction: and he delivered them out of their distresses.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
14 And he brought them out of darkness, and the shadow of death; and broke their bonds in sunder.
Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
15 Let the mercies of the Lord give glory to him, and his wonderful works to the children of men.
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
16 Because he hath broken gates of brass, and burst the iron bars.
Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
17 He took them out of the way of their iniquity: for they were brought low for their injustices.
Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
18 Their soul abhorred all manner of meat: and they drew nigh even to the gates of death.
Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
19 And they cried to the Lord in their affliction: and he delivered them out of their distresses.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
20 He sent his word, and healed them: and delivered them from their destructions.
У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
21 Let the mercies of the Lord give glory to him: and his wonderful works to the children of men.
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
22 And let them sacrifice the sacrifice of praise: and declare his works with joy.
Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
23 They that go down to the sea in ships, doing business in the great waters:
Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
24 These have seen the works of the Lord, and his wonders in the deep.
Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
25 He said the word, and there arose a storm of wind: and the waves thereof were lifted up.
Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
26 They mount up to the heavens, and they go down to the depths: their soul pined away with evils.
Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
27 They were troubled, and reeled like a drunken man; and all their wisdom was swallowed up.
Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
28 And they cried to the Lord in their affliction: and he brought them out of their distresses.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
29 And he turned the storm into a breeze: and its waves were still.
У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
30 And they rejoiced because they were still: and he brought them to the haven which they wished for.
Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
31 Let the mercies of the Lord give glory to him, and his wonderful works to the children of men.
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
32 And let them exalt him in the church of the people: and praise him in the chair of the ancients.
Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
33 He hath turned rivers into a wilderness: and the sources of water into dry ground:
У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
34 A fruitful land into barrenness, for the wickedness of them that dwell therein.
Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
35 He hath turned a wilderness into pools of water, and a dry land into water springs.
У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
36 And hath placed there the hungry; and they made a city for their habitation.
Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
37 And they sowed fields, and planted vineyards: and they yielded fruit of birth.
Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
38 And he blessed them, and they were multiplied exceedingly: and their cattle he suffered not to decrease.
У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
39 Then they were brought to be few: and they were afflicted through the trouble of evils and sorrow.
Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
40 Contempt was poured forth upon their princes: and he caused them to wander where there was no passing, and out of the way.
У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
41 And he helped the poor out of poverty: and made him families like a flock of sheep.
Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
42 The just shall see, and shall rejoice, and all iniquity shall stop their mouth.
Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
43 Who is wise, and will keep these things: and will understand the mercies of the Lord?
Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
