Psalms 107

1 Give glory to the Lord, for he is good: for his mercy endureth for ever.

خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است.

2 Let them say so that have been redeemed by the Lord, whom he hath redeemed from the hand of the enemy: and gathered out of the countries.

کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است

3 From the rising and the setting of the sun, from the north and from the sea.

و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است.

4 They wandered in a wilderness, in a place without water: they found not the way of a city for their habitation.

برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند،

5 They were hungry and thirsty: their soul fainted in them.

گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود.

6 And they cried to the Lord in their tribulation: and he delivered them out of their distresses.

آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند.

7 And he led them into the right way: that they might go to a city of habitation.

8 Let the mercies of the Lord give glory to him: and his wonderful works to the children of men.

پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند.

9 For he hath satisfied the empty soul, and hath filled the hungry soul with good things.

او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند.

10 Such as sat in darkness and in the shadow of death: bound in want and in iron.

آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند.

11 Because they had exasperated the words of God: and provoked the counsel of the most High:

12 And their heart was humbled with labours: they were weakened, and their was none to help them.

پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند.

13 Then they cried to the Lord in their affliction: and he delivered them out of their distresses.

آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید.

14 And he brought them out of darkness, and the shadow of death; and broke their bonds in sunder.

آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد.

15 Let the mercies of the Lord give glory to him, and his wonderful works to the children of men.

پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند.

16 Because he hath broken gates of brass, and burst the iron bars.

او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند.

17 He took them out of the way of their iniquity: for they were brought low for their injustices.

افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند،

18 Their soul abhorred all manner of meat: and they drew nigh even to the gates of death.

اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید.

19 And they cried to the Lord in their affliction: and he delivered them out of their distresses.

آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید.

20 He sent his word, and healed them: and delivered them from their destructions.

او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد.

21 Let the mercies of the Lord give glory to him: and his wonderful works to the children of men.

پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

22 And let them sacrifice the sacrifice of praise: and declare his works with joy.

باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند.

23 They that go down to the sea in ships, doing business in the great waters:

برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند.

24 These have seen the works of the Lord, and his wonders in the deep.

آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند.

25 He said the word, and there arose a storm of wind: and the waves thereof were lifted up.

به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت،

26 They mount up to the heavens, and they go down to the depths: their soul pined away with evils.

چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند

27 They were troubled, and reeled like a drunken man; and all their wisdom was swallowed up.

و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند.

28 And they cried to the Lord in their affliction: and he brought them out of their distresses.

آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید.

29 And he turned the storm into a breeze: and its waves were still.

خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت.

30 And they rejoiced because they were still: and he brought them to the haven which they wished for.

آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند.

31 Let the mercies of the Lord give glory to him, and his wonderful works to the children of men.

پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

32 And let them exalt him in the church of the people: and praise him in the chair of the ancients.

باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند.

33 He hath turned rivers into a wilderness: and the sources of water into dry ground:

خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد.

34 A fruitful land into barrenness, for the wickedness of them that dwell therein.

زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند.

35 He hath turned a wilderness into pools of water, and a dry land into water springs.

اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود.

36 And hath placed there the hungry; and they made a city for their habitation.

گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند.

37 And they sowed fields, and planted vineyards: and they yielded fruit of birth.

آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند.

38 And he blessed them, and they were multiplied exceedingly: and their cattle he suffered not to decrease.

خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند.

39 Then they were brought to be few: and they were afflicted through the trouble of evils and sorrow.

هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند،

40 Contempt was poured forth upon their princes: and he caused them to wander where there was no passing, and out of the way.

خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد.

41 And he helped the poor out of poverty: and made him families like a flock of sheep.

او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید.

42 The just shall see, and shall rejoice, and all iniquity shall stop their mouth.

نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد.

43 Who is wise, and will keep these things: and will understand the mercies of the Lord?

خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند.