Psalms 106
1 Alleluia. Give glory to the Lord, for he is good: for his mercy endureth for ever.
Һәмдусана! Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
2 Who shall declare the powers of the Lord? who shall set forth all his praises?
Пәрвәрдигарниң қудрәтлик қилғанлирини ким сөзләп берәләйду? Униң бар шан-шөһритини ким җакалап берәләйду?
3 Blessed are they that keep judgment, and do justice at all times.
Бәхитликтур адаләтни тутқан, Дайим һәққанийлиқни жүргүзгән киши!
4 Remember us, O Lord, in the favour of thy people: visit us with thy salvation.
Хәлқиңгә болған һиммитиң билән мени әслигәйсән, и Пәрвәрдигар; Ниҗатлиғиң билән йенимға келип хәвәр алғин!
5 That we may see the good of thy chosen, that we may rejoice in the joy of thy nation: that thou mayst be praised with thy inheritance.
Шуниң билән, Сән таллиғанлириңниң бәрикитини көрәй, Өз елиңниң шатлиғи билән шат болай, Өз мирасиң [болған хәлқиң] билән пәхирлинип, яйрап жүрәй!
6 We have sinned with our fathers: we have acted unjustly, we have wrought iniquity.
Биз ата-бовилиримиз қатарида гуна өткүздуқ, Қәбиһлик қилдуқ, яманлиқ әйлидуқ.
7 Our fathers understood not thy wonders in Egypt: they remembered not the multitude of thy mercies: And they provoked to wrath going up to the sea, even the Red Sea.
Мисирда турған ата-бовилиримиз мөҗизилириңни нәзиригә алмай, Көп меһриванлиқлириңни есигә алмиди; Бәлки деңизда, Қизил Деңиз бойида исян көтәрди.
8 And he saved them for his own name’s sake: that he might make his power known.
Бирақ У қудритимни намайән қилай дәп, Өз нами үчүн уларни қутқузди.
9 And he rebuked the Red Sea, and it was dried up: and he led them through the depths, as in a wilderness.
Униң Қизил Деңизға тәнбиһ бериши билән, У қупқуруқ болди; Худди қағҗирақ чөллүктин йетәкләп маңғандәк, У уларни деңиз тәглиридин [қуруқ] өткүзди.
10 And he saved them from the hand of them that hated them: and he redeemed them from the hand of the enemy.
Уларни өч көргәнләрниң қолидин һөрлүккә чиқарди, Уларға һәмҗәмәт болуп дүшмән чаңгилидин қутқузди.
11 And the water covered them that afflicted them: there was not one of them left.
Явларни сулар басти, Уларниң һеч бирси сақ қалмиди.
12 And they believed his words: and they sang his praises.
Шундила улар Униң сөзлиригә ишәш қилди; Улар Уни күйлиди.
13 They had quickly done, they forgot his works: and they waited not for his counsels.
Улар Униң қилғанлирини шунчә тез унтуди, Несиһәтини күтмиди;
14 And they coveted their desire in the desert: and they tempted God in the place without water.
Бәлки далада ач көзлүккә баладәк берилди, Чөл-баяванда Тәңрини синиди.
15 And he gave them their request: and sent fulness into their souls.
Шуңа У сориғинини уларға бәрди, Бирақ җүдәткүчи бир кесәлни җанлириға тәккүзди.
16 And they provoked Moses in the camp, Aaron the holy one of the Lord.
Улар баргаһда Мусаға һәсәт қилди, Худаниң муқәддәс бәндиси Һарунниму көрәлмиди.
17 The earth opened and swallowed up Dathan: and covered the congregation of Abiron.
Йәр ечилип Датанни жутувәтти, Абирамни адәмлири билән қапсивалди.
18 And a fire was kindled in their congregation: the flame burned the wicked.
Әгәшкүчилири арисида от йеқилди; Ялқун рәзилләрни көйдүривәтти.
19 They made also a calf in Horeb: and they adored the graven thing.
Улар Һорәб теғида мозай бутни ясиди, Қуйма һәйкәлгә сәҗдә қилип,
20 And they changed their glory into the likeness of a calf that eateth grass.
Өзлириниң пәхир-шөһрити болғучиниң орниға, От-чөп йәйдиған өкүзниң сүритини алмаштурди.
21 They forgot God, who saved them, who had done great things in Egypt,
Мисирда улуқ ишларни көрсәткән Ниҗаткари Тәңрини улар унтуди.
22 Wondrous works in the land of Cham: terrible things in the Red Sea.
Дәрвәқә, Һам диярида мөҗизиләр яратқан, Қизил Деңиз бойида қорқунучлуқ ишларни көрсәткән Худани [унтуди].
23 And he said that he would destroy them: had not Moses his chosen stood before him in the breach: To turn away his wrath, lest he should destroy them.
У уларни һалак қилимән дегән еди — Өз таллиғини Муса қәһрини яндуруш үчүн Униң алдида аричи болуп тик турмиған болса, — Дәрвәқә шундақ қилған болар еди.
24 And they set at nought the desirable land. They believed not his word,
Улар йәнә гөзәл зиминни кәмситип рәт қилди, Униң вәдисигә ишәнмиди;
25 And they murmured in their tents: they hearkened not to the voice of the Lord.
Бәлки чедирлирида қақшап жүрүп, Пәрвәрдигарниң авазиға қулақ салмиди.
26 And he lifted up his hand over them: to overthrow them in the desert;
Шуңа У уларға қәсәм қилип қол көтирип: — Силәрни чөлдә жиқитип түгәштүримән —
27 And to cast down their seed among the nations, and to scatter them in the countries.
Әвлатлириңларниму әлләр арисида жиқитип түгәштүрүп, Яқа жутлар ара тарқитиветимән» — деди.
28 They also were initiated to Beelphegor: and ate the sacrifices of the dead.
Улар Баал-Пеор бутқа өзини етип чоқунуп, Өлүкләргә атиған қурбанлиқларни йеди.
29 And they provoked him with their inventions: and destruction was multiplied among them.
Улар қилмишлири билән Униң аччиғини кәлтүрди, Улар арисида ваба қозғалди;
30 Then Phinees stood up, and pacified him: and the slaughter ceased.
Финиһас турди-дә, һөкүм жүргүзди, Шуниң билән ваба тосулди;
31 And it was reputed to him unto justice, to generation and generation for evermore.
Бу иш [Финиһасқа] һәққанийәт дәп һесапланди, Униң нәслигиму әвладидин әвладиғичә, әбәдий шундақ һесапланди.
32 They provoked him also at the waters of contradiction: and Moses was afflicted for their sakes:
Улар йәнә [Пәрвәрдигарни] мерибаһ сулири бойида ғәзәпкә кәлтүрди, Уларниң сәвәвидин Мусағиму зәрәр йәтти;
33 Because they exasperated his spirit. And he distinguished with his lips.
Чүнки улар униң роһини териктүрди, Униң ләвлири бехәстиликтә гәп қилип салди.
34 They did not destroy the nations of which the Lord spoke unto them.
Улар Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, [Шу] йәрдики қовмларни йоқатмиди;
35 And they were mingled among the heathens, and learned their works:
Бәлки ят әлләр билән арилишип, Уларниң қилиқлирини үгәнди;
36 And served their idols, and it became a stumblingblock to them.
Уларниң бутлириға чоқунди, Булар өзлиригә бир қапқан болуп чиқти;
37 And they sacrificed their sons, and their daughters to devils.
Чүнки улар өз оғул-қизлирини союп, җинларға қурбанлиққа беғишлиди.
38 And they shed innocent blood: the blood of their sons and of their daughters which they sacrificed to the idols of Chanaan. And the land was polluted with blood,
Шундақ қилип улар бегуна қанни, Йәни Қанаандики бутларға атап қурбанлиқ қилип, өз оғул-қизлириниң қенини төкти; Зимини қанға булғинип кәтти.
39 And was defiled with their works: and they went aside after their own inventions.
Улар өз қилмишлири билән булғанди; Қилиқлири билән паһишә аялдәк бузулди.
40 And the Lord was exceedingly angry with his people: and he abhorred his inheritance.
Шуңа Пәрвәрдигар Өз хәлқидин қаттиқ ғәзәпләнди, У Өз мирасидин йиргәнди;
41 And he delivered them into the hands of the nations: and they that hated them had dominion over them.
Уларни ят әлләрниң қолиға бәрди, Уларға өчмәнләр улар үстидин һөкүмранлиқ қилди.
42 And their enemies afflicted them: and they were humbled under their hands:
Дүшмәнлири уларни әзди, Улар яв қоли астида егилип пүкүлди.
43 Many times did he deliver them. But they provoked him with their counsel: and they were brought low by their iniquities.
Көп қетим [Пәрвәрдигар] уларни қутқузди; Бирақ улар болса, өз хаһишлири билән Униңға асийлиқ қилди, Улар өз қәбиһлиги билән пәс һалға чүшти.
44 And he saw when they were in tribulation: and he heard their prayer.
Шундақтиму У уларниң налә-пәрядини аңлиғанда, Уларниң җәбир-җапалириға етивар бәрди;
45 And he was mindful of his covenant: and repented according to the multitude of his mercies.
Һәм улар билән түзгән әһдисини әслиди, Зор меһри-шәпқити билән, ғәзивидин янди,
46 And he gave them unto mercies, in the sight of all those that had made them captives.
У уларни сүргүн қилғанларниң қәлбидә рәһим ойғатти.
47 Save us, O Lord, our God: and gather us from among nations: That we may give thanks to thy holy name, and may glory in thy praise.
Бизни қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар Худайимиз! Муқәддәс намиңға тәшәккүр ейтишқа, Тәнтәнә қилип Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләр арисидин йениңға жиғивалғайсән!
48 Blessed be the Lord the God of Israel, from everlasting to everlasting: and let all the people say: So be it, so be it.
Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин» десун! Һәмдусана!
