Psalms 106
1 Alleluia. Give glory to the Lord, for he is good: for his mercy endureth for ever.
| سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. |
2 Who shall declare the powers of the Lord? who shall set forth all his praises?
| کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟ |
3 Blessed are they that keep judgment, and do justice at all times.
| خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند. |
4 Remember us, O Lord, in the favour of thy people: visit us with thy salvation.
| ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم. |
5 That we may see the good of thy chosen, that we may rejoice in the joy of thy nation: that thou mayst be praised with thy inheritance.
6 We have sinned with our fathers: we have acted unjustly, we have wrought iniquity.
| ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم. |
7 Our fathers understood not thy wonders in Egypt: they remembered not the multitude of thy mercies: And they provoked to wrath going up to the sea, even the Red Sea.
| اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند. |
8 And he saved them for his own name’s sake: that he might make his power known.
| اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی. |
9 And he rebuked the Red Sea, and it was dried up: and he led them through the depths, as in a wilderness.
| دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند. |
10 And he saved them from the hand of them that hated them: and he redeemed them from the hand of the enemy.
| آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی. |
11 And the water covered them that afflicted them: there was not one of them left.
| همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند. |
12 And they believed his words: and they sang his praises.
| آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند. |
13 They had quickly done, they forgot his works: and they waited not for his counsels.
| ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند. |
14 And they coveted their desire in the desert: and they tempted God in the place without water.
| آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند. |
15 And he gave them their request: and sent fulness into their souls.
| خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت. |
16 And they provoked Moses in the camp, Aaron the holy one of the Lord.
| بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند. |
17 The earth opened and swallowed up Dathan: and covered the congregation of Abiron.
| آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد، |
18 And a fire was kindled in their congregation: the flame burned the wicked.
| و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید. |
19 They made also a calf in Horeb: and they adored the graven thing.
| بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند. |
20 And they changed their glory into the likeness of a calf that eateth grass.
| آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند. |
21 They forgot God, who saved them, who had done great things in Egypt,
| آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند. |
22 Wondrous works in the land of Cham: terrible things in the Red Sea.
23 And he said that he would destroy them: had not Moses his chosen stood before him in the breach: To turn away his wrath, lest he should destroy them.
| آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد. |
24 And they set at nought the desirable land. They believed not his word,
| بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند. |
25 And they murmured in their tents: they hearkened not to the voice of the Lord.
| آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند. |
26 And he lifted up his hand over them: to overthrow them in the desert;
| از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند، |
27 And to cast down their seed among the nations, and to scatter them in the countries.
| و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد. |
28 They also were initiated to Beelphegor: and ate the sacrifices of the dead.
| بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند. |
29 And they provoked him with their inventions: and destruction was multiplied among them.
| با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد. |
30 Then Phinees stood up, and pacified him: and the slaughter ceased.
| آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید. |
31 And it was reputed to him unto justice, to generation and generation for evermore.
| این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد. |
32 They provoked him also at the waters of contradiction: and Moses was afflicted for their sakes:
| بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد. |
33 Because they exasperated his spirit. And he distinguished with his lips.
| زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند. |
34 They did not destroy the nations of which the Lord spoke unto them.
| آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند، |
35 And they were mingled among the heathens, and learned their works:
| بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند. |
36 And served their idols, and it became a stumblingblock to them.
| بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند. |
37 And they sacrificed their sons, and their daughters to devils.
| اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند. |
38 And they shed innocent blood: the blood of their sons and of their daughters which they sacrificed to the idols of Chanaan. And the land was polluted with blood,
| خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند. |
39 And was defiled with their works: and they went aside after their own inventions.
| با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند. |
40 And the Lord was exceedingly angry with his people: and he abhorred his inheritance.
| بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید. |
41 And he delivered them into the hands of the nations: and they that hated them had dominion over them.
| آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند. |
42 And their enemies afflicted them: and they were humbled under their hands:
| دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند. |
43 Many times did he deliver them. But they provoked him with their counsel: and they were brought low by their iniquities.
| خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند. |
44 And he saw when they were in tribulation: and he heard their prayer.
| با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود. |
45 And he was mindful of his covenant: and repented according to the multitude of his mercies.
| او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد. |
46 And he gave them unto mercies, in the sight of all those that had made them captives.
| او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند. |
47 Save us, O Lord, our God: and gather us from among nations: That we may give thanks to thy holy name, and may glory in thy praise.
| ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم. |
48 Blessed be the Lord the God of Israel, from everlasting to everlasting: and let all the people say: So be it, so be it.
| متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند! |
