Psalms 105
1 Alleluia. Give glory to the Lord, and call upon his name: declare his deeds among the Gentiles.
Oh panaghatag kamo ug mga pasalamat kang Jehova, sangpita ang iyang ngalan; Imantala sa taliwala sa mga katawohan ang iyang mga buhat.
2 Sing to him, yea sing praises to him: relate all his wondrous works.
Panag-awit kamo kaniya, panagawit ug mga pagdayeg kaniya; Managsulti kamo mahatungod sa iyang katingalahang mga buhat.
3 Glory ye in his holy name: let the heart of them rejoice that seek the Lord.
Managhimaya kamo sa iyang balaan nga ngalan: Papaglipaya ang kasingkasing niadtong mga nanagpangita kang Jehova.
4 Seek ye the Lord, and be strengthened: seek his face evermore.
Pangitaa ninyo si Jehova ug ang iyang kalig-on; Pangitaa ninyo sa gihapon ang iyang nawong.
5 Remember his marvellous works which he hath done; his wonders, and the judgments of his mouth.
Hinumdumi ang iyang katingalahang mga buhat nga iyang nahimo, Ang iyang mga kahibulongan, ug ang paghukom sa iyang baba,
6 O ye seed of Abraham his servant; ye sons of Jacob his chosen.
Oh kamo nga kaliwat ni Abraham nga iyang alagad, Kamong mga anak ni Jacob, nga iyang mga pinili.
7 He is the Lord our God: his judgments are in all the earth.
Siya mao si Jehova nga atong Dios: Sa tibook nga yuta anaa ang iyang mga paghukom.
8 He hath remembered his covenant for ever: the word which he commanded to a thousand generations.
Siya nahinumdum sa iyang tugon sa walay katapusan, Ang pulong nga iyang gisugo sa usa ka libo ka mga kaliwatan,
9 Which he made to Abraham; and his oath to Isaac:
Ang tugon nga iyang gihimo uban kang Abraham, Ug sa iyang panumpa ngadto kang Isaac,
10 And he appointed the same to Jacob for a law, and to Israel for an everlasting testament:
Ug nagmatuod niini gihapon ngadto kang Jacob alang sa usa ka kabalaoran, Sa Israel alang sa usa ka tugon nga walay katapusan,
11 Saying: To thee will I give the land of Chanaan, the lot of your inheritance.
Nga nagaingon: Kanimo ihatag ko ang yuta sa Canaan, Ang bahin nga inyong panulondon;
12 When they were but a small number: yea very few, and sojourners therein:
Sa diyutay pa ang gidaghanon nila, Oo, diyutay gayud, ug (sila) mga dumuloong didto.
13 And they passed from nation to nation, and from one kingdom to another people.
Ug nanglangyaw (sila) gikan sa usa ka nasud ngadto sa usa ka nasud, Gikan sa usa ka gingharian ngadto sa usa ka katawohan.
14 He suffered no man to hurt them: and he reproved kings for their sakes.
Wala siya motugot nga may bisan kinsa nga magasakit kanila; Oo, gibadlong niya ang mga hari tungod kanila,
15 Touch ye not my anointed: and do no evil to my prophets.
Nga nagaingon: Dili mo paghilabtan ang akong mga dinihog, Ug ayaw pagbuhata ang kadautan sa akong mga manalagna.
16 And he called a famine upon the land: and he broke in pieces all the support of bread.
Ug mitawag siya sa gutom sa ibabaw sa yuta; Iyang gidugmok ang tanang makaon nga tinapay.
17 He sent a man before them: Joseph, who was sold for a slave.
Nagpadala siya ug usa ka tawo sa pag-una kanila; Si Jose gibaligya sa pagkaulipon:
18 They humbled his feet in fetters: the iron pierced his soul,
Gipasakitan nila ang iyang mga tiil sa mga sepo nga puthaw: Siya gibutang nila sa talikala nga puthaw,
19 Until his word came. The word of the Lord inflamed him.
Hangtud sa panahon nga natuman ang iyang pulong, Ang pulong ni Jehova nagsulay kaniya.
20 The king sent, and he released him: the ruler of the people, and he set him at liberty.
Ang hari nagpasugo, ug gibuhian siya; Bisan ang punoan sa mga katawohan, ug siya gibuhian.
21 He made him master of his house, and ruler of all his possession.
Gihimo siya nga ginoo sa iyang balay, Ug magbubuot sa tanan niyang bahandi;
22 That he might instruct his princes as himself, and teach his ancients wisdom.
Aron sa paggapus sa iyang mga principe sumala sa iyang kabubut-on, Ug sa pagtudlo sa iyang mga tigulang ug kaalam.
23 And Israel went into Egypt: and Jacob was a sojourner in the land of Cham.
Si Israel usab miadto ngadto sa Egipto Ug si Jacob mipuyo sa yuta sa Cham.
24 And he increased his people exceedingly: and strengthened them over their enemies,
Ug iyang gipadaghan ang iyang katawohan sa hilabihan gayud, Ug gihimo silang labi pang makusganon kay sa ilang mga kabatok.
25 He turned their heart to hate his people: and to deal deceitfully with his servants.
Iyang giliso ang kasingkasing nila aron managdumot (sila) sa iyang katawohan, Aron sa paglimbong sa iyang mga alagad.
26 He sent Moses his servant: Aaron the man whom he had chosen.
Iyang gisugo si Moises nga iyang alagad, Ug si Aaron nga iyang gipili.
27 He gave them power to shew his signs, and his wonders in the land of Cham.
Gipadayag nila ang iyang mga ilhanan sa taliwala nila, Ug mga katingalahan didto sa yuta sa Cham.
28 He sent darkness, and made it obscure: and grieved not his words.
Gipadala niya ang kangiub, ug nahimo kining kangitngit; Ug (sila) wala magmalalison sa iyang mga pulong.
29 He turned their waters into blood, and destroyed their fish.
Gihimo niya ang ilang mga tubig nga dugo, Ug gipamatay ang ilang mga isda.
30 Their land brought forth frogs, in the inner chambers of their kings.
Sa ilang yuta mingkatap ang panon sa mga baki Didto sa mga lawak sa ilang mga hari.
31 He spoke, and there came divers sorts of flies and sciniphs in all their coasts.
Siya misulti, ug didto minghugpa ang mga duot sa mga langaw, Ug mga koto sa tanan nilang mga utlanan.
32 He gave them hail for rain, a burning fire in the land.
Iyang gihatag kanila ang ulan-nga-yelo ilis sa ulan, Ug kalayo nga nagadilaab sa ilang yuta.
33 And he destroyed their vineyards and their fig trees: and he broke in pieces the trees of their coasts.
Giputol usab niya ang ilang mga kaparrasan ug ang ilang mga higuera, Ug gipamoril niya ang kakahoyan sa mga utlanan nila.
34 He spoke, and the locust came, and the bruchus, of which there was no number.
Siya misulti, ug miabut ang dulon, Ug ang lukton ug kana dili maisip,
35 And they devoured all the grass in their land, and consumed all the fruit of their ground.
Ug gikaon ang tanan nga gunahon sa ilang yuta, Ug mingkaon sa bunga sa ilang yuta.
36 And he slew all the firstborn in their land: the firstfruits of all their labour.
Gipamatay usab niya ang tanan nga panganay sa yuta nila, Ang sinugdanan sa tibook nila nga kusog.
37 And he brought them out with silver and gold: and there was not among their tribes one that was feeble.
Iyang gipagula (sila) nga may salapi ug bulawan; Ug sa iyang mga banay walay mausa nga maluya nga tawo.
38 Egypt was glad when they departed: for the fear of them lay upon them.
Nalipay ang Egipto sa ilang pagpamahawa; Kay ang kahadlok kanila miabut sa ibabaw nila.
39 He spread a cloud for their protection, and fire to give them light in the night.
Gibuklad niya ang usa ka panganod aron mahimong salimbong, Ug kalayo sa paghatag ug kahayag sa pagkagabii.
40 They asked, and the quail came: and he filled them with the bread of heaven.
(Sila) nangayo, ug iyang gipadad-an (sila) ug mga buntog, Ug gibusog (sila) sa tinapay sa langit.
41 He opened the rock, and waters flowed: rivers ran down in the dry land.
Iyang gilukaban ang bato, ug mibuswak ang mga tubig; Mingdaligdig (sila) ngadto sa mga mamala nga dapit sama sa usa ka suba.
42 Because he remembered his holy word, which he had spoken to his servant Abraham.
Kay nahinumdum siya sa iyang pulong nga balaan, Ug kang Abraham nga iyang alagad.
43 And he brought forth his people with joy, and his chosen with gladness.
Ug iyang gipagula ang iyang katawohan nga may kalipay, Ug ang iyang mga pinili nga may pag-awit.
44 And he gave them the lands of the Gentiles: and they possessed the labours of the people:
Ug iyang gihatag kanila ang mga yuta sa mga nasud; Ug ang mga buhat sa mga katawohan gipanag-iya nila:
45 That they might observe his justifications, and seek after his law.
Aron mabantayan nila ang iyang kabalaoran, Ug sa ilang pagtuman sa iyang mga kasugoan. Dayegon ninyo si Jehova.
