Psalms 104
1 For David himself. Bless the Lord, O my soul: O Lord my God, thou art exceedingly great. Thou hast put on praise and beauty:
RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! Ya RAB Tanrım, ne ulusun! Görkem ve yücelik kuşanmışsın,
2 And art clothed with light as with a garment. Who stretchest out the heaven like a pavilion:
Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün. Gökleri bir çadır gibi geren,
3 Who coverest the higher rooms thereof with water. Who makest the clouds thy chariot: who walkest upon the wings of the winds.
Evini yukarıdaki sular üzerine kuran, Bulutları kendine savaş arabası yapan, Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,
4 Who makest thy angels spirits: and thy ministers a burning fire.
Rüzgarları kendine haberci, Yıldırımları hizmetkâr eden sensin.
5 Who hast founded the earth upon its own bases: it shall not be moved for ever and ever.
Yeryüzünü temeller üzerine kurdun, Asla sarsılmasın diye.
6 The deep like a garment is its clothing: above the mountains shall the waters stand.
Engini ona bir giysi gibi giydirdin, Sular dağların üzerinde durdu.
7 At thy rebuke they shall flee: at the voice of thy thunder they shall fear.
Sen kükreyince sular kaçtı, Göğü gürletince hemen çekildi.
8 The mountains ascend, and the plains descend into the place which thou hast founded for them.
Dağları aşıp derelere aktı, Onlar için belirlediğin yerlere doğru.
9 Thou hast set a bound which they shall not pass over; neither shall they return to cover the earth.
Bir sınır koydun önlerine, Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.
10 Thou sendest forth springs in the vales: between the midst of the hills the waters shall pass.
Vadilerde fışkırttığın pınarlar, Dağların arasından akar.
11 All the beasts of the field shall drink: the wild asses shall expect in their thirst.
Bütün kır hayvanlarını suvarır, Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.
12 Over them the birds of the air shall dwell: from the midst of the rocks they shall give forth their voices.
Kuşlar yanlarında yuva kurar, Dalların arasında ötüşürler.
13 Thou waterest the hills from thy upper rooms: the earth shall be filled with the fruit of thy works:
Gökteki evinden dağları sularsın, Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.
14 Bringing forth grass for cattle, and herb for the service of men. That thou mayst bring bread out of the earth:
Hayvanlar için ot, İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin; İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,
15 And that wine may cheer the heart of man. That he may make the face cheerful with oil: and that bread may strengthen man’s heart.
Yüreklerini sevindiren şarabı, Yüzlerini güldüren zeytinyağını, Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.
16 The trees of the field shall be filled, and the cedars of Libanus which he hath planted:
RAB'bin ağaçları, Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.
17 There the sparrows shall make their nests. The highest of them is the house of the heron.
Kuşlar orada yuva yapar, Leyleğin evi ise çamlardadır.
18 The high hills are a refuge for the harts, the rock for the irchins.
Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı, Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.
19 He hath made the moon for seasons: the sun knoweth his going down.
Mevsimleri göstersin diye ayı, Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.
20 Thou hast appointed darkness, and it is night: in it shall all the beasts of the woods go about:
Karartırsın ortalığı, gece olur, Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.
21 The young lions roaring after their prey, and seeking their meat from God.
Genç aslan av peşinde kükrer, Tanrı'dan yiyecek ister.
22 The sun ariseth, and they are gathered together: and they shall lie down in their dens.
Güneş doğunca İnlerine çekilir, yatarlar.
23 Man shall go forth to his work, and to his labour until the evening.
İnsan işine gider, Akşama dek çalışmak için.
24 How great are thy works, O Lord? thou hast made all things in wisdom: the earth is filled with thy riches.
Ya RAB, ne çok eserin var! Hepsini bilgece yaptın; Yeryüzü yarattıklarınla dolu.
25 So is this great sea, which stretcheth wide its arms: there are creeping things without number: Creatures little and great.
İşte uçsuz bucaksız denizler, İçinde kaynaşan sayısız canlılar, Büyük küçük yaratıklar.
26 There the ships shall go. This sea dragon which thou hast formed to play therein.
Orada gemiler dolaşır, İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.
27 All expect of thee that thou give them food in season.
Hepsi seni bekliyor, Yiyeceklerini zamanında veresin diye.
28 What thou givest to them they shall gather up: when thou openest thy hand, they shall all be filled with good.
Sen verince onlar toplar, Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.
29 But if thou turnest away thy face, they shall be troubled: thou shalt take away their breath, and they shall fail, and shall return to their dust.
Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar, Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.
30 Thou shalt send forth thy spirit, and they shall be created: and thou shalt renew the face of the earth.
Ruhun'u gönderince var olurlar, Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.
31 May the glory of the Lord endure for ever: the Lord shall rejoice in his works.
RAB'bin görkemi sonsuza dek sürsün! Sevinsin RAB yaptıklarıyla!
32 He looketh upon the earth, and maketh it tremble: he toucheth the mountains, and they smoke.
O bakınca yeryüzü titrer, O dokununca dağlar tüter.
33 I will sing to the Lord as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.
Ömrümce RAB'be ezgiler söyleyecek, Var oldukça Tanrım'ı ilahilerle öveceğim.
34 Let my speech be acceptable to him: but I will take delight in the Lord.
Düşüncem O'na hoş görünsün, Sevincim RAB olsun!
35 Let sinners be consumed out of the earth, and the unjust, so that they be no more: O my soul, bless thou the Lord.
Tükensin dünyadaki günahlılar, Yok olsun artık kötüler! RAB'be övgüler sun, ey gönlüm! RAB'be övgüler sunun!
