Psalms 104
1 For David himself. Bless the Lord, O my soul: O Lord my God, thou art exceedingly great. Thou hast put on praise and beauty:
Ég lofa Drottin! Drottinn, þú Guð minn, þú ert undursamlegur! Þú ert íklæddur hátign og dýrð og umlukinn ljósi!
2 And art clothed with light as with a garment. Who stretchest out the heaven like a pavilion:
Þú þandir út himininn eins og dúk og dreifðir um hann stjörnunum.
3 Who coverest the higher rooms thereof with water. Who makest the clouds thy chariot: who walkest upon the wings of the winds.
Þú mótaðir þurrlendið og rýmdir fyrir hafinu. Þú gerðir ský að vagni þínum og ferð um á vængjum vindarins.
4 Who makest thy angels spirits: and thy ministers a burning fire.
Englarnir eru erindrekar þínir og eldslogar þjóna þér.
5 Who hast founded the earth upon its own bases: it shall not be moved for ever and ever.
Undirstöður heimsins eru traustar, þær eru þitt verk, og þess vegna haggast hann ekki.
6 The deep like a garment is its clothing: above the mountains shall the waters stand.
Þú lést vatnsflóð ganga yfir jörðina og hylja fjöllin.
7 At thy rebuke they shall flee: at the voice of thy thunder they shall fear.
Og þegar þú bauðst, safnaðist vatnið saman í höfunum,
8 The mountains ascend, and the plains descend into the place which thou hast founded for them.
fjöllin risu og dalirnir urðu til.
9 Thou hast set a bound which they shall not pass over; neither shall they return to cover the earth.
Þú settir sjónum sín ákveðnu mörk svo að hann skyldi aldrei aftur flæða yfir þurrlendið.
10 Thou sendest forth springs in the vales: between the midst of the hills the waters shall pass.
Þú settir lindir í dalina og lækir renna um fjöllin.
11 All the beasts of the field shall drink: the wild asses shall expect in their thirst.
Þeir eru dýrunum til drykkjar og þar svalar villiasninn þorsta sínum.
12 Over them the birds of the air shall dwell: from the midst of the rocks they shall give forth their voices.
Þar gera fuglar sér hreiður og söngur þeirra ómar frá trjánum.
13 Thou waterest the hills from thy upper rooms: the earth shall be filled with the fruit of thy works:
Hann sendir regn yfir fjöllin svo að jörðin ber sinn ávöxt.
14 Bringing forth grass for cattle, and herb for the service of men. That thou mayst bring bread out of the earth:
Safaríkt grasið vex að boði hans og er búfénu til fæðu. En maðurinn yrkir jörðina, ræktar ávexti, grænmeti og korn,
15 And that wine may cheer the heart of man. That he may make the face cheerful with oil: and that bread may strengthen man’s heart.
einnig vín sér til gleði, olíu sem gerir andlitið gljáandi og brauð sem gefur kraft.
16 The trees of the field shall be filled, and the cedars of Libanus which he hath planted:
Drottinn gróðursetti sedrustrén í Líbanon, há og tignarleg,
17 There the sparrows shall make their nests. The highest of them is the house of the heron.
og þar byggja fuglarnir sér hreiður, en storkurinn velur kýprustréð til bústaðar.
18 The high hills are a refuge for the harts, the rock for the irchins.
Steingeiturnar kjósa hin háu fjöll, en stökkhérarnir finna sér stað í klettum.
19 He hath made the moon for seasons: the sun knoweth his going down.
Tunglið settir þú til að afmarka mánuði, en sólina til að skína um daga.
20 Thou hast appointed darkness, and it is night: in it shall all the beasts of the woods go about:
Myrkur og nótt eru frá þér komin, þá fara skógardýrin á kreik.
21 The young lions roaring after their prey, and seeking their meat from God.
Þá öskra ljónin eftir bráð og heimta æti sitt af Guði.
22 The sun ariseth, and they are gathered together: and they shall lie down in their dens.
Þegar sólin rís draga þau sig í hlé og leggjast í fylgsni sín,
23 Man shall go forth to his work, and to his labour until the evening.
en mennirnir ganga út til starfa og vinna allt til kvölds.
24 How great are thy works, O Lord? thou hast made all things in wisdom: the earth is filled with thy riches.
Drottinn, hvílík fjölbreytni í öllu því sem þú hefur skapað! Allt á það upphaf sitt í vísdómi þínum! Jörðin er full af því sem þú hefur gert!
25 So is this great sea, which stretcheth wide its arms: there are creeping things without number: Creatures little and great.
Framundan mér teygir sig blikandi haf, iðandi af alls konar lífi!
26 There the ships shall go. This sea dragon which thou hast formed to play therein.
Og sjá! Þarna eru skipin! Og þarna hvalirnir! – þeir leika á alls oddi!
27 All expect of thee that thou give them food in season.
Allar skepnur vona á þig, að þú gefir þeim fæðu þeirra á réttum tíma.
28 What thou givest to them they shall gather up: when thou openest thy hand, they shall all be filled with good.
Þú mætir þörfum þeirra og þau mettast ríkulega af gæðum þínum.
29 But if thou turnest away thy face, they shall be troubled: thou shalt take away their breath, and they shall fail, and shall return to their dust.
En snúir þú við þeim bakinu er úti um þau. Þegar þú ákveður, deyja þau og verða að mold,
30 Thou shalt send forth thy spirit, and they shall be created: and thou shalt renew the face of the earth.
en þú sendir líka út anda þinn og vekur nýtt líf á jörðinni.
31 May the glory of the Lord endure for ever: the Lord shall rejoice in his works.
Lof sé Guði að eilífu! Drottinn gleðst yfir verkum sínum!
32 He looketh upon the earth, and maketh it tremble: he toucheth the mountains, and they smoke.
Þegar hann lítur á jörðina, skelfur hún og eldfjöllin gjósa við snertingu fingra hans.
33 I will sing to the Lord as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.
Ég vil lofsyngja Drottni svo lengi sem ég lifi, vegsama Guð á meðan ég er til!
34 Let my speech be acceptable to him: but I will take delight in the Lord.
Ó, að ljóð þetta mætti gleðja hann, því að Drottinn er gleði mín og fögnuður.
35 Let sinners be consumed out of the earth, and the unjust, so that they be no more: O my soul, bless thou the Lord.
Ó, að misgjörðarmenn hyrfu af jörðinni og að óguðlegir yrðu ekki framar til. En Drottin vil ég vegsama að eilífu! Hallelúja!
