Psalms 104

1 For David himself. Bless the Lord, O my soul: O Lord my God, thou art exceedingly great. Thou hast put on praise and beauty:

Dayegon mo si Jehova, Oh kalag ko. Oh Jehova nga Dios ko, daku ka sa hilabihan; Ikaw nabistihan sa kadungganan ug sa pagkahalangdon:

2 And art clothed with light as with a garment. Who stretchest out the heaven like a pavilion:

Nga nagatabon sa imong kaugalingon sa kahayag ingon nga bisti; Nga nagabuklad sa kalangitan ingon sa usa ka tabil;

3 Who coverest the higher rooms thereof with water. Who makest the clouds thy chariot: who walkest upon the wings of the winds.

Nga nagapahaluna sa mga sagbayan sa iyang mga lawak diha sa katubigan; Nga nagahimo sa mga panganod nga iyang carro; Nga nagalakaw sa ibabaw sa mga pako sa hangin;

4 Who makest thy angels spirits: and thy ministers a burning fire.

Nga nagahimo sa kahanginan ingon nga mga sinugo; Mga siga sa kalayo maoy iyang mga alagad;

5 Who hast founded the earth upon its own bases: it shall not be moved for ever and ever.

Nga mao ang nagpahaluna sa mga patukoranan sa yuta, Aron kini dili na gayud matarug sa walay katapusan.

6 The deep like a garment is its clothing: above the mountains shall the waters stand.

Gitabonan mo siya sa kahiladman ingon nga usa ka bisti; Sa ibabaw sa kabukiran anaa ang katubigan.

7 At thy rebuke they shall flee: at the voice of thy thunder they shall fear.

Sa imong pagbadlong nangalagiw (sila) Sa tingog sa imong dalugdog managdali (sila)

8 The mountains ascend, and the plains descend into the place which thou hast founded for them.

(Minggimaw ang kabukiran, nangahugno ang mga walog) Ngadto sa dapit nga gitukod mo alang kanila.

9 Thou hast set a bound which they shall not pass over; neither shall they return to cover the earth.

Gibutangan mo (sila) ug utlanan aron (sila) dili makalabang; Aron dili (sila) managbalik sa pagtabon sa yuta.

10 Thou sendest forth springs in the vales: between the midst of the hills the waters shall pass.

Siya nagapadala sa mga tuboran ngadto sa mga walog; Nga nanagpahot-pahot sa taliwala sa kabukiran;

11 All the beasts of the field shall drink: the wild asses shall expect in their thirst.

Nanagpainum (sila) sa tagsatagsa ka mananap sa kapatagan; Niini ang mga asno nga ihalas nanagtagbaw sa ilang kauhaw.

12 Over them the birds of the air shall dwell: from the midst of the rocks they shall give forth their voices.

Pinaagi kanila ang mga langgam sa kalangitan nanaghimo sa ilang puloy-anan; Sa taliwala sa mga sanga nanag-awit (sila)

13 Thou waterest the hills from thy upper rooms: the earth shall be filled with the fruit of thy works:

Siya nagabubo sa kabukiran gikan sa iyang mga lawak: Sa bunga sa imong mga buhat napuno ang yuta.

14 Bringing forth grass for cattle, and herb for the service of men. That thou mayst bring bread out of the earth:

Siya nagapatubo sa balili alang sa kahayupan, Ug sa bunglayon alang sa paghago sa tawo; Aron siya makahimo sa pagkuha ug makaon gikan sa yuta,

15 And that wine may cheer the heart of man. That he may make the face cheerful with oil: and that bread may strengthen man’s heart.

Ug sa vino nga makalipay sa kasingkasing sa tawo, Ug lana nga makapasinaw sa nawong, Ug sa tinapay nga makapalig-on sa kasingkasing sa tawo.

16 The trees of the field shall be filled, and the cedars of Libanus which he hath planted:

Ginapuno sa yamog ang kakahoyan ni Jehova, Ang mga cedro sa Libano nga iyang gitanum;

17 There the sparrows shall make their nests. The highest of them is the house of the heron.

Diin didto nanagsalag ang kalanggaman: Ang hatag-as nga mga kahoyng haya mao ang balay sa langgam nga tabon.

18 The high hills are a refuge for the harts, the rock for the irchins.

Ang hatag-as nga kabukiran maoy alang sa mga kanding nga ihalas; Ang mga pangpang nga lungib maoy dalangpanan sa mga conejo.

19 He hath made the moon for seasons: the sun knoweth his going down.

Gibuhat niya ang bulan alang sa mga panahon: Ang adlaw nahibalo sa iyang pagsalop.

20 Thou hast appointed darkness, and it is night: in it shall all the beasts of the woods go about:

Ginabuhat mo ang kangitngit, ug nahimo ang kagabhion, Diin nanagkamang ang tanang mga mananap sa lasang.

21 The young lions roaring after their prey, and seeking their meat from God.

Ang mga gagmay nga leon nanagngulob sa ilang tulokbonon, Ug nangita sa ilang makaon gikan sa Dios.

22 The sun ariseth, and they are gathered together: and they shall lie down in their dens.

Nagasubang ang adlaw, kini ginatigum nila, Ug gipahamutang nila kini sa ilang mga lungib.

23 Man shall go forth to his work, and to his labour until the evening.

Mogula ang tawo padulong ngadto sa iyang buhat Ug sa iyang bulohaton sa uma hangtud sa kahaponon.

24 How great are thy works, O Lord? thou hast made all things in wisdom: the earth is filled with thy riches.

Oh Jehova, pagkadaghan sa imong mga buhat! Sa kaalam gibuhat mo silang tanan: Ang yuta napuno sa imong mga bahandi.

25 So is this great sea, which stretcheth wide its arms: there are creeping things without number: Creatures little and great.

Sa unahan mao ang dagat, daku ug halapad, Diin atua ang mga dili maisip nga mga butang nanagkamang, Mga mananap nga magagmay ug dagku.

26 There the ships shall go. This sea dragon which thou hast formed to play therein.

Didto nagapanaw ang mga sakayan; Didto anaa ang leviathan nga gibuhat mo aron magdula niana.

27 All expect of thee that thou give them food in season.

Ngatanan kini nanaghulat kanimo, Aron pagahatagan mo (sila) ug makaon sa ilang panahon.

28 What thou givest to them they shall gather up: when thou openest thy hand, they shall all be filled with good.

Ginahatagan mo (sila) nanagpanginum (sila) Ginabuklad mo ang imong kamot, (sila) nangatagbaw sa kaayohan.

29 But if thou turnest away thy face, they shall be troubled: thou shalt take away their breath, and they shall fail, and shall return to their dust.

Ginatagoan mo ang imong nawong, (sila) nangagubot; Nagakuha ka sa ilang gininhawa, nangamatay (sila) Ug namalik sa ilang mga abug.

30 Thou shalt send forth thy spirit, and they shall be created: and thou shalt renew the face of the earth.

Imong gipadala kanila ang imong Espiritu, gihimo (sila) Ug imong ginabag-o ang nawong sa yuta.

31 May the glory of the Lord endure for ever: the Lord shall rejoice in his works.

Palungtara ang himaya ni Jehova sa walay katapusan; Papaglipaya si Jehova sa iyang mga buhat:

32 He looketh upon the earth, and maketh it tremble: he toucheth the mountains, and they smoke.

Nga nagatan-aw ibabaw sa yuta, ug kini nagakurog; Siya nagatandog sa kabukiran, ug (sila) ming-aso.

33 I will sing to the Lord as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.

Kang Jehova magaawit ako samtang nga buhi pa ako: Sa akong Dios magaawit ako ug pagdayeg samtang nga buhi pa ako.

34 Let my speech be acceptable to him: but I will take delight in the Lord.

Pakatam-ison unta ang akong pagpamalandong kaniya: Magakalipay ako kang Jehova.

35 Let sinners be consumed out of the earth, and the unjust, so that they be no more: O my soul, bless thou the Lord.

Maut-ut unta ang mga makasasala sa yuta, Ug mahanaw unta ang mga dautan. Dayegon mo si Jehova, Oh kalag ko. Dayegon ninyo si Jehova.