< Psalms 103 >

1 For David himself. Bless the Lord, O my soul: and let all that is within me bless his holy name.
مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن!
2 Bless the Lord, O my soul, and never forget all he hath done for thee.
ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن!
3 Who forgiveth all thy iniquities: who healeth all thy diseases.
او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد.
4 Who redeemeth thy life from destruction: who crowneth thee with mercy and compassion.
جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد!
5 Who satisfieth thy desire with good things: thy youth shall be renewed like the eagle’s.
جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم.
6 The Lord doth mercies, and judgment for all that suffer wrong.
خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد.
7 He hath made his ways known to Moses: his wills to the children of Israel.
او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد.
8 The ford is compassionate and merciful: longsuffering and plenteous in mercy.
خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد.
9 He will not always be angry: nor will he threaten for ever.
خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند.
10 He hath not dealt with us according to our sins: nor rewarded us according to our iniquities.
او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است.
11 For according to the height of the heaven above the earth: he hath strengthened his mercy towards them that fear him.
زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد!
12 As far as the east is from the west, so far hath he removed our iniquities from us.
به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است!
13 As a father hath compassion on his children, so hath the Lord compassion on them that fear him:
همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد.
14 For he knoweth our frame. He remembereth that we are dust:
خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم.
15 Man’s days are as grass, as the flower of the field so shall he flourish.
عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد،
16 For the spirit shall pass in him, and he shall not be: and he shall know his place no more.
که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود.
17 But the mercy of the Lord is from eternity and unto eternity upon them that fear him: And his justice unto children’s children,
اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد.
18 To such as keep his covenant, And are mindful of his commandments to do them.
19 The Lord hath prepared his throne in heaven: and his kingdom shall rule over all.
خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند.
20 Bless the Lord, all ye his angels: you that are mighty in strength, and execute his word, hearkening to the voice of his orders.
ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید!
21 Bless the Lord, all ye his hosts: you ministers of his that do his will.
ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید!
22 Bless the Lord, all his works: in every place of his dominion, O my soul, bless thou the Lord.
ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن!

< Psalms 103 >