Psalms 103
1 For David himself. Bless the Lord, O my soul: and let all that is within me bless his holy name.
Van David. Loof Jahweh, mijn ziel, Heel mijn binnenste zijn heilige Naam;
2 Bless the Lord, O my soul, and never forget all he hath done for thee.
Loof Jahweh, mijn ziel, En vergeet zijn talloze weldaden niet!
3 Who forgiveth all thy iniquities: who healeth all thy diseases.
Hij is het, die al uw zonden vergeeft, En al uw zwakheid geneest;
4 Who redeemeth thy life from destruction: who crowneth thee with mercy and compassion.
Die uw leven behoedt voor het graf, U kroont met genade en ontferming;
5 Who satisfieth thy desire with good things: thy youth shall be renewed like the eagle’s.
Die al uw verlangens bevredigt, En als een adelaar uw jeugd verjongt!
6 The Lord doth mercies, and judgment for all that suffer wrong.
Jahweh oefent gerechtigheid uit, Schaft recht aan alle verdrukten:
7 He hath made his ways known to Moses: his wills to the children of Israel.
Hij toonde Moses zijn wegen, Aan de kinderen van Israël zijn machtige werken!
8 The ford is compassionate and merciful: longsuffering and plenteous in mercy.
Maar Jahweh is ook barmhartig en genadig, Lankmoedig en rijk aan ontferming:
9 He will not always be angry: nor will he threaten for ever.
Hij toornt niet voor immer, En wrokt niet voor eeuwig;
10 He hath not dealt with us according to our sins: nor rewarded us according to our iniquities.
Hij vergeldt ons niet naar onze zonden, En straft ons niet naar onze schuld.
11 For according to the height of the heaven above the earth: he hath strengthened his mercy towards them that fear him.
Neen, zo hoog als de hemel Zich boven de aarde verheft, Zo groot is zijn goedheid Voor hen, die Hem vrezen!
12 As far as the east is from the west, so far hath he removed our iniquities from us.
Zo ver het oosten staat van het westen, Werpt Hij onze schuld van Zich af;
13 As a father hath compassion on his children, so hath the Lord compassion on them that fear him:
Zoals een vader zich over zijn kinderen ontfermt, Ontfermt Zich Jahweh over hen, die Hem vrezen:
14 For he knoweth our frame. He remembereth that we are dust:
Want Hij kent onze aard, En bedenkt, dat wij stof zijn.
15 Man’s days are as grass, as the flower of the field so shall he flourish.
Als het gras zijn de dagen der mensen, Ze bloeien als een bloem op het veld:
16 For the spirit shall pass in him, and he shall not be: and he shall know his place no more.
Waait er een wind overheen, ze is weg, En men weet niet meer, waar ze stond.
17 But the mercy of the Lord is from eternity and unto eternity upon them that fear him: And his justice unto children’s children,
Maar van eeuwigheid is de goedheid van Jahweh, En tot in eeuwigheid blijft zij bestaan; Zijn barmhartigheid is voor hen, die Hem vrezen, En voor de kinderen van hun zonen:
18 To such as keep his covenant, And are mindful of his commandments to do them.
Voor hen, die zijn Verbond onderhouden, Zijn geboden gedenken en ze volbrengen.
19 The Lord hath prepared his throne in heaven: and his kingdom shall rule over all.
In de hemel heeft Jahweh zijn troon opgeslagen, En zijn koningschap beheerst het heelal;
20 Bless the Lord, all ye his angels: you that are mighty in strength, and execute his word, hearkening to the voice of his orders.
Jahweh’s engelen zingen Hem glorie, De sterke helden, die zijn geboden volbrengen, Die gehoorzamen aan zijn bevelen!
21 Bless the Lord, all ye his hosts: you ministers of his that do his will.
Looft Jahweh dan, al zijn legerscharen, Zijn dienaars, die zijn wil volbrengt;
22 Bless the Lord, all his works: in every place of his dominion, O my soul, bless thou the Lord.
Looft Jahweh, al zijn werken, In iedere plaats van zijn rijk; Loof Jahweh, mijn ziel!
