Proverbs 9
1 Wisdom hath built herself a house, she hath hewn her out seven pillars.
Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
2 She hath slain her victims, mingled her wine, and set forth her table.
Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
3 She hath sent her maids to invite to the tower, and to the walls of the city:
A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
4 Whosoever is a little one, let him come to me. And to the unwise she said:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
5 Come, eat my bread, and drink the wine which I have mingled for you.
Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
6 Forsake childishness, and live, and walk by the ways of prudence.
Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
7 He that teacheth a scorner, doth an injury to himself: and he that rebuketh a wicked man, getteth himself a blot.
Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
8 Rebuke not a scorner lest he hate thee. Rebuke a wise man, and he will love thee.
Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
9 Give an occasion to a wise man, and wisdom shall be added to him. Teach a just man, and he shall make haste to receive it.
Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
10 The fear of the Lord is the beginning of wisdom: and the knowledge of the holy is prudence.
Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
11 For by me shall thy days be multiplied, and years of life shall be added to thee.
Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
12 If thou be wise, thou shalt be so to thyself: and if a scorner, thou alone shalt bear the evil.
Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
13 A foolish woman and clamorous, and full of allurements, and knowing nothing at all,
Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
14 Sat at the door of her house, upon a seat, in a high place of the city,
A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
15 To call them that pass by the way, and go on their journey:
Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
16 He that is a little one, let him turn to me. And to the fool she said:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
17 Stolen waters are sweeter, and hid den bread is more pleasant.
Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
