Proverbs 8

1 Doth not wisdom cry aloud, and prudence put forth her voice?

آیا ندای حکمت را نمی‌شنوید و به آواز بصیرت گوش نمی‌دهید؟

2 Standing in the top of the highest places by the way, in the midst of the paths.

حکمت دم دروازه‌های شهر و سر چهارراه‌ها و جلوی در هر خانه‌ای ایستاده، می‌گوید:

3 Beside the gates of the city, in the very doors she speaketh, saying:

4 O ye men, to you I call, and my voice is to the sons of men.

«ای مردم، شما را صدا می‌زنم.

5 O little ones, understand subtilty, and ye unwise, take notice.

ای انسانهای جاهل و نادان به ندای من گوش دهید و زیرکی و فهم کسب کنید.

6 Hear, for I will speak of great things: and my lips shall be opened to preach right things.

به من گوش دهید، زیرا سخنان من گرانبهاست. من حقیقت و راستی را بیان می‌کنم و از ناراستی نفرت دارم.

7 My mouth shall meditate truth, and my lips shall hate wickedness.

8 All my words are just, there is nothing wicked nor perverse in them.

سخنان من بر حق است و کسی را گمراه نمی‌کند.

9 They are right to them that understand, and just to them that find knowledge.

سخنان من برای کسی که گوش شنوا داشته باشد واضح و روشن است.

10 Receive my instruction, and not money: choose knowledge rather than gold.

تعلیمی که من می‌دهم از طلا و نقره گرانبهاتر است.

11 For wisdom is better than all the most precious things: and whatsoever may be desired cannot be compared to it.

ارزش من از یاقوت بیشتر است و هیچ چیز را نمی‌توان با من مقایسه کرد.

12 I wisdom dwell in counsel, and am present in learned thoughts.

«من حکمتم و از زیرکی و دانایی و بصیرت برخوردار می‌باشم.

13 The fear of the Lord hateth evil: I hate arrogance, and pride, and every wicked way, and a mouth with a double tongue.

اگر کسی خداترس باشد، از بدی نفرت خواهد داشت. من از غرور و تکبر، رفتار و گفتار نادرست متنفرم.

14 Counsel and equity is mine, prudence is mine, strength is mine.

«منم که هدایت می‌کنم و فهم و بصیرت می‌بخشم. به نیروی من پادشاهان سلطنت می‌کنند و قضات به عدل و انصاف قضاوت می‌نمایند.

15 By me kings reign, and lawgivers decree just things,

16 By me princes rule, and the mighty decree justice.

تمام رهبران و بزرگان جهان به کمک من حکمرانی می‌کنند.

17 I love them that love me: and they that in the morning early watch for me, shall find me.

«من کسانی را که مرا دوست دارند، دوست می‌دارم. آنانی که در جستجوی من باشند مرا خواهند یافت.

18 With me are riches and glory, glorious riches and justice.

ثروت و حرمت، اموال و موفقیت در اختیار من است.

19 For my fruit is better than gold and the precious stone, and my blossoms than choice silver.

بخشش‌های من از طلای ناب و نقرهٔ خالص بهتر است.

20 I walk in the way of justice, in the midst of the paths of judgment,

راههای من عدل و حق است.

21 That I may enrich them that love me, and may fill their treasures.

ثروت حقیقی از آن کسانی است که مرا دوست دارند، زیرا من خزانه‌های ایشان را پر می‌سازم.

22 The Lord possessed me in the beginning of his ways, before he made any thing from the beginning.

«در ابتدا، قبل از آفرینش عالم هستی، خداوند مرا با خود داشت.

23 I was set up from eternity, and of old before the earth was made.

از ازل، پیش از به وجود آمدن جهان، من شکل گرفتم.

24 The depths were not as yet, and I was already conceived. neither had the fountains of waters as yet sprung out:

قبل از پیدایش اقیانوسها و چشمه‌های پر آب،

25 The mountains with their huge bulk had not as yet been established: before the hills I was brought forth:

قبل از آنکه کوهها و تپه‌ها به وجود آیند،

26 He had not yet made the earth, nor the rivers, nor the poles of the world.

قبل از آنکه خدا زمین و صحراها و حتی خاک را بیافریند من به وجود آمدم.

27 When he prepared the heavens, I was present: when with a certain law and compass he enclosed the depths:

«هنگامی که خدا آسمان را استوار ساخت و افق را بر سطح آبها کشید من آنجا بودم.

28 When he established the sky above, and poised the fountains of waters:

وقتی ابرها را در آسمان گسترانید و چشمه‌ها را از اعماق جاری نمود،

29 When he compassed the sea with its bounds, and set a law to the waters that they should not pass their limits: when be balanced the foundations of the earth;

وقتی حدود دریاها را تعیین کرد تا آبها از آن تجاوز نکنند و وقتی اساس زمین را بنیاد نهاد،

30 I was with him forming all things: and was delighted every day, playing before him at all times;

من نزد او معمار بودم. موجب شادی همیشگی او بودم و در حضورش شادی می‌کردم.

31 Playing in the world: and my delights were to be with the children of men.

دنیا و انسانهایی که او آفریده بود مایهٔ خوشی من بودند.

32 Now therefore, ye children, hear me: Blessed are they that keep my ways.

«پس ای جوانان به من گوش دهید، زیرا همهٔ کسانی که از دستورهای من پیروی می‌کنند سعادتمندند.

33 Hear instruction and be wise, and refuse it not.

به نصیحت من گوش کنید؛ عاقل باشید و نصیحت مرا رد نکنید.

34 Blessed is the man that heareth me, and that watcheth daily at my gates, and waiteth at the posts of my doors.

خوشا به حال کسی که به من گوش دهد و هر روز جلوی در خانهٔ من انتظار مرا بکشد،

35 He that shall find me, shall find life, and shall have salvation from the Lord:

زیرا هر که مرا بیابد حیات را یافته و خداوند را خشنود ساخته است؛

36 But he that shall sin against me, shall hurt his own soul. All that hate me love death.

اما کسی که مرا از دست بدهد به جانش لطمه می‌زند، آنانی که از من متنفر باشند مرگ را دوست دارند.»